x تبلیغات
توسینسو

کاملترین معرفی روش های دریافت راهنما در لینوکس

استفاده گرفتن از راهنماهای لینوکس یکی از معمول ترین روشهای پیدا کردن نحوه استفاده درست از دستورات در لینوکس است. در واقع همه دستورات لینوکس برای خودشان یک راهنمای استفاده جداگانه و مختص خودشان دارند . هر چند که همچنان بهترین روش پیدا کردن کمک و راهنمایی در لینوکس استفاده از جستجو در گوگل است .

اما ما در این مقاله می خواهیم به روشهای مختلف استفاده از فایل های راهنما در لینوکس و دستورات مرتبط با آنها اشاره کنیم. در این مقاله من ، محمد نصیری ، کارشناس امنیت سایبری و متخصص لینوکس به شما به ساده ترین شکل ممکن ، نحوه استفاده از این دستورات را به همراه مثال آموزش می دهم پس تا انتها با من باشید.

چرا به گرفتن کمک و راهنما در لینوکس نیاز داریم؟

لینوکس و کار کردن با دستورات آن بسیار فرار است. شما هر چقدر هم که حرفه ای باشید نمی توانید ادعا کنید که همه سویچ ها و آپشن های دستورات را به همراه کاربرد و مثال های مختلف آن بلد هستید. به همین دلیل در کنار هر دستور و برای درک بهتر نحوه استفاده از آن ، فایل های راهنما یا Manual و روشهای متنوعی برای یادگیری دستورات وجود دارد که بدون نیاز به داشتن اینترنت و بصورت آفلاین هم قابل استفاده هستند. حتی حرفه ای ها هم باید بتوانند از این دستورات و فایل های راهنما به درستی استفاده کنند و این هیچ ربطی به حرفه ای بودن یا نبودن ندارد. برخی اوقات ممکن است شما هیچ دسترسی به اینترنت برای جستجو نداشته باشید.پس با آموزش لینوکس همراه ما باشید.

 

نکته بسیار مهم : راهنمایی و Manual ها ممکن است در توزیع های مختلف لینوکس متفاوت باشند

 

استفاده از دستور whatis

ساده ترین و البته اولین دستوری که شما برای گرفتن راهنما در لینوکس نیاز دارید دستور whatis است. این دستور در یک خط بصورت خیلی ساده به شما توضیح می دهد که کاربرد این دستور چیست. دستور whatis دارای یک بانک یا دیتابیس اطلاعاتی نیست و اطلاعات خودش را از SECTION 1 فایل Manual یا راهنمای لینوکس دریافت می کند که بعدا به آن اشاره خواهیم کرد. برای مثال دستور زیر به شما می گوید کار دستور whatis چیست :

 

unity@tosinso-suse:~> whatis whatis
whatis (1)           - display one-line manual page descriptions

اگر دستورهای whatis و یا apropos در لینوکس کار نکردند ، یکی از روشها استفاده از دستور makewhatis با سویچ u برای به روز رسانی دیتابیس whatis است.

استفاده از دستور whereis

دستور whereis در لینوکس همانطور که از اسمش هم پیداست ، محل قرارگیری فایل اجرایی دستور مورد نظر را نمایش می دهد و در عین حال اگر فایل سورس کد ، فایل های manual یا راهنما هم برای آن دستور وجود داشته باشد ، آنها را نیز نشان می دهد. برای مثال در زیر ما دستور whereis را برای دستور ping استفاده کرده ایم :

unity@tosinso-suse:~> whereis ping
ping: /usr/bin/ping /bin/ping /usr/share/man/man8/ping.8.gz

استفاده از دستور apropos

دستور apropos در لینوکس برای جستجو کردن در فایل های راهنما یا Manual ها است. خروجی دستور apropos ممکن است بسته به دستوری که شما می خواهید از آن خروجی بگیرید کوتاه یا زیاد باشد. دستور apropos به شما هر فایل manual ای که چیزی در مورد دستور مورد نظر شما در آن وجود داشته باشد را برای شما لیست می کند. برای مثال برای دستور ping برای شما هر فایل manual ای که در کل سیستم چیزی در مورد ping در آن آمده باشد را لیست می کند.

همانطور که در خروجی apropos ping مشاهده می کنید ، هر فایل Manual ای که در آن اسمی از ping آورده شود برای شما لیست می شود. نکته مهم در خصوص خروجی دستور apropos این است که بصورت پیشفرض هر چیزی که شامل متن دستور ما باشد را نمایش می دهد. برای مثال اگر شما apropos ping را بزنید هر Manual ای که در آن کلمه ping باشد را نمایش می دهد. مثلا در خروجی دستور بالا همانطور که مشاهده می کنید کلمه mapping که هیچ ارتباطی به دستور ping ندارد هم در خروجی نمایش داده شده است.

استفاده از دستور man

دستور اصلی استفاده از راهنماهای دستورات لینوکس قطعا man است. دستور man مخفف manual یا ترجمه آن راهنمای دستور است. این دستور از یک بانک اطلاعاتی که برنامه نویس دستور مورد نظر آن را تکمیل کرده است اطلاعات مربوط به راهنمای دستورات را در قالب مشخصی می خواند و به شما نمایش می دهد. اطلاعاتی که در خروجی دستور man نمایش داده می شود بسیار مفصل و کامل است و تقریبا هر چیزی که برنامه نویس آن محصول نیاز داشته تا مخاطب از برنامه بدانید در آن وارد شده است. قالب نمایش اطلاعات در فایل های manual به این شکل طبقه بندی می شوند :

  • NAME
  • SYNOPSE
  • DESCRIPTION
  • OPTIONS
  • EXIT STATUS
  • RETURN VALUES
  • ERRORS
  • FILES
  • VERSIONS
  • EXAMPLES
  • AUTHORS
  • SEE ALSO

برنامه نویسی که می خواهد یک فایل manual ایجاد کند باید این ترتیب و این قالب نگارش را برای manual خود رعایت کند. در ادامه مثال هایی برای دستور man را برای شما آورده ایم :

tosinso-suse:~ #man ls
tosinso-suse:~ #man –k ( apropos )
tosinso-suse:~ #man –k ping 
tosinso-suse:~ #man echo
tosinso-suse:~ #man ping

به غیر از دستور man –k ping که معادل دستور apropos ping است ، سایر دستوراتی که در بالا گفتیم برای شما فایل Manual دستور مورد نظر را باز می کنند تا از داخل آن بتوانید دستور مورد نظر را با مثال یاد بگیرید. اما فایل های man دارای یک قالب برای درک بهتر نحوه نگارش دستورات هستند که در در خصوص آنها صحبت می کنیم :

  • متن برجسته : دقیقا به همین شکل باید وارد شود
  • متن کج شده یا ایتالیک : با یک آرگومان باید جایگزین شود
  • حروف داخل براکت [-abc] : آرگومان ها بصورت انتخابی هستند ( Optional )
  • استفاده از پایپ بین آرگومان ها یا مثلا –a|-b : نمی توانند در کنار هم استفاده شوند

ستفاده از دستور info

با توجه به اینکه مکانیزم کاری دستور man و قالبی که دارد برای سیستم عامل unix قدیمی است و خیلی از محدودیت هایی که این روزها مستندات ندارند را دارد ، یک سیستم جدید مشاهده و مدیریت مستندات راهنمای نرم افزارها به نام صفحات اطلاعات یا info page به دستورات لینوکس اضافه شد.

در واقع دستور info خلاها و مشکلاتی که در دستور man بود را پوشش داده است. از مهمترین تفاوت های man و info می توان به امکان استفاده از Hyperlink در راهنما و همچنین استفاده از Node ها برای بالا و پایین رفتن در راهنماها نام برد. فایل های info در قالب Node ها و Level ها طبقه بندی و سازمان دهی می شوند و بسیار برای خواندن مرتب و منظم هستند.

چیزی شبیه به EBook هایی که میخوانیم.برخی از دستورات لینوکس فاقد صفحات Manual هستند و یا صفحات ناقصی دارند. دستور info که مشخصا مخفف دستور information یا اطلاعات است اطلاعات به مراتب تر و تمیزتری به نسبت دستور man در اختیار شما قرار می دهد. به جای صفحات man یا در کنار انها صفحات مستندات یا Documents هم وجود دارند.

دستور info خروجی اطلاعات مستندات را به شکلی روان و ساده با قابلیت لینک سازی بین صفحات به شما ارائه می دهد. دستور info در واقع قالب نمایشی خاص خودش را دارد و به سادگی در نمایش اطلاعات معروف است. این دستور محبوبیت دستور man را ندارد اما از نظر من بسیار جذابتر از man است.

توجه کنید که در بسیاری اوقات ممکن است خروجی دستور info با خروجی دستور man تفاوتی نداشته باشد ، چون فایل منبع یکسان است. اما امکان کلیک کردن بر روی سکشن های مختلف راهنما از جمله تغییراتی است که در قالب خروجی دستور info وجود دارد. نحوه استفاده از دستور info بسیار ساده است. همانند دستور زیر کافیست ابتدا کلمه info و سپس نام دستور مورد نظر را وارد کنید :

unity@tosinso-suse:~> info ping
  • use arrow keys move up and down
  • select links and go to the bottom of the page
  • Press Enter and go to the expert node
  • Press U browser up one level
  • Browse to Advanced Node
  • Press N to next mode
  • Press Q to Quit

استفاده از دستور help

یکی از ساده ترین و البته بهترین راهکارهای به دست آوردن اطلاعات در خصوص یک دستور در لینوکس ، استفاده از دستور help یا کمک است. دستور help یک دستور از پیش نصب شده در لینوکس است و نیازی به نصب کردن آن نیست . دستور help براحتی مستندات داخلی دستورات دیگر را جمع می کند و به شکلی ساده نمایش می دهد. این دستور خیلی برای صرفه جویی در زمان عالیست و شما را اکثرا به خواسته خود از راهنمای دستورات ، خیلی سریع می رساند. این دستور سه سویچ یا آپشن جالب دارد که در ادامه عنوان می کنیم :

  • help –d = خلاصه توضیحات دستور
  • help –m = اطلاعاتی که وجود داره رو تقریبا شبیه خروجی دستور man نشون میده
  • help –s = ساختار یا syntax انجام دستور رو می نویسه
tosinso-suse:~ # help –d pwd
tosinso-suse:~ # help –m pwd
tosinso-suse:~ # help –s pwd

توجه کنید که ممکن است برخی دستورات اصلا ماهیت help را نداشته باشند ، برای مثال echo –help قابل اجرا نیست یا در برخی توزیع ها اطلاعاتی در این بخش قرار ندارد.

استفاده از دستور less

دستور less را می توان یک دستور تقریبا قدیمی و تا حدودی منسوخ شده در لینوکس برای استفاده در راهنما استفاده کرد. این دستور این روزها کمتر بصورت مستقیم استفاده می شود و درون دستور man مورد استفاده قرار می گیرد. به زبان ساده تر دستور man از برنامه less برای نمایش دادن محتویات اطلاعات خودش استفاده می کند.

این دستور less است که درون دستور man قرار گرفته است و امکان حرکت کردن شما درون یک فایل مستند و راهنما را می دهد. بد نیست بدانید در قدیم دستوری به نام more وجود داشت که این روزها دیگر چنین چیزی کمتر در توزیع های جدید لینوکس دیده می شود. less جایگزین more شده است با امکانات بیشتر !!! دستور less به شما امکان مشاهده یک صفحه در لحظه را می دهد. به مثال زیر توجه کنید :

tosinso-suse:~ # man less
  • ( Space = Next Page )
  • ( Up Key = One Line Up )
  • ( ESC+V = One Page Up )
  • ( SHIFT+G = End of manual page )
  • ( G = Start of the manual page )
  • ( type /OPTIONS = locate options section )
  • ( N = Next Next till the result )
  • ( Q = Quit less )

در مثال بالا ما از دستور man استفاده کردیم ولی در واقع این less است که محتویات راهنمای خودش را باز کرده است. یه نکته مهم در استفاده از راهنماهای لینوکس این است که این راهنماها نصب می شوند ، به روز رسانی می شوند و با آپدیت کردن دستگاه و سیستم عامل و ... آنها نیز اپدیت می شوند. معمولا در قالب فایل های فشرده سازی شده در قسمت مستندات لینوکس نگهداری می شوند . یکی دیگر از کاربردهای دستور less این است که این فایل های فشرده را می تواند به شما نمایش بدهد ، کاری که ادیتورهای معمولی قادر به انجام آن نیستند. برای درک بهتر این موضوع مراحل زیر را انجام دهید :

unity@tosinso-ubuntu: cd /usr/share/doc/python
unity@tosinso-ubuntu: cat python-policy-dbk.gz
unity@tosinso-ubuntu: less  python-policy-dbk.gz

دایرکتوری های /usr/doc و /usr/share/doc حاوی مستدات مربوط به هر برنامه هستند که شما با دستورهای ادیتورها نمی توانید محتویات فایلهای zip شده را مشاهده کنید. اما همانطور که در مثال بالا مشاهده کردید ، شما می توانید با استفاده از دستور less محتویات فایل های zip مربوط به راهنماها را نیز باز کنید. امیدوارم این مقاله مورد توجه شما عزیزان قرار گرفته باشد.

 

 

دوره آموزش نتورک پلاس چیست؟ 20 نکته دوره نتورک پلاس که نمیدانید

دوره آموزش نتورک پلاس چیست؟ دوره نتورک پلاس برای چه کسانی طراحی شده است؟ آیا دوره Network Plus یک دوره عمومی شبکه است؟ پاسخ همه این سوالات و 20 نکته دیگر درباره دوره آموزشی نتورک پلاس را در این مقاله به دست خواهید آورد. دوره نتورک پلاس ( Network+ ) دریچه ورود شما به دنیای فناوری اطلاعات است. شاید اکثر جاهایی که این سوال پرسیده می شود که مدرک نتورک پلاس چیست؟ پاسخ آن به این شکل مطرح می شود که نتورک پلاس مبانی و مفاهیم اولیه شبکه برای ورود به دنیای شبکه های کامپیوتری است و اولین قدم در یادگیری شبکه های کامپیوتری و آموزش شبکه است.

این جمله اشتباه نیست همه همه مطلب را نمی رساند . زمانیکه در خصوص گواهینامه بین المللی CompTIA Network+ صحبت می کنیم در واقع ما در خصوص اولین قدم برای ورود به دنیای شبکه های کامپیوتری ( مایکروسافت ، سیسکو ، مجازی سازی ، میکروتیک و ... ) ، اولین قدم در ورود به دنیای اینترنت اشیاء ، اولین قدم برای ورود به دنیای امنیت اطلاعات ، اولین قدم در ورود به دنیای هک و نفوذ و به زبان ساده تر اولین قدم برای ورود به هر حوزه ای در خصوص فناوری اطلاعات صحبت می کنیم.

بنابراین دوره Network+ یکی از مهمترین ، پر چالش ترین و پر مفهوم ترین آموزش شبکه و فناوری اطلاعات است که شما را انواع تکنولوژی های شبکه ، زیرساختی ، نرم افزاری ، امنیتی ، مدیریتی و ... آشنا می کند و تعریف دوره مبانی شبکه اصلا برازنده نتورک پلاس نیست.

کامپتیا یا CompTIA مخفف کلمه های Computing Technology Industry Association است و یک مرکز عام المنفعه آمریکایی است که وظیفه صادر کردن گواهینامه های خاص حوزه فناوری اطلاعات را بر عهده دارد. از کامپتیا به عنوان محبوب ترین مرکز صدور گواهینامه های فناوری اطلاعات که اکثر شرکت ها و ارگان های بزرگ آن را به عنوان پیشنیاز تخصص های خودشان قبول دارند نام برده می شود.

دوره آموزشی نتورک پلاس CompTIA Network+

مدارک کامپتیا به هیچ شرکت یا مجموعه خاصی تعلق ندارند و در بیشتر از 120 کشور دنیا مورد پذیرش هستند. در حال حاضر بیش از 2 و نیم میلیون نفر در دنیا دارای گواهینامه های این شرکت هستند. محبوب ترین دوره های مجموعه کامپتیا به ترتیب دوره های نتورک پلاس ، دوره سکیوریتی پلاس و دوره استوریج پلاس هستند.

نتورک پلاس ( Network+ Plus ) چیست؟ تعریف نتورک پلاس از نظر CompTIA

CompTIA Network+ به توسعه شغل و موقعیت کاری شما در حوزه زیرساخت فناوری اطلاعات کمک می کند تا بتوانید تنظیمات ، مدیریت و رفع اشکال شبکه های کامپیوتری را بهتر و اصولی تر انجام دهید. دریافت گواهینامه نتورک پلاس به این معنی است که شما دانش فنی لازم برای نگهداری و امن سازی اولیه شبکه های کامپیوتری را دارا هستید.
بر خلاف بیشتر گواهینامه های شبکه و فناوری اطلاعات که بصورت ویژه برای یک شرکت یا محصول در بحث شبکه و زیرساخت طراحی شده اند ، دوره نتورک پلاس یک دوره در اصطلاح فارغ از وابستگی به سیستم عامل ، سخت افزار و یا محصول خاص یا Vendor Less است .

دوره آموزشی نتورک پلاس CompTIA Network+

کامپتیا نتورک پلاس به شما کمک می کند که هر شبکه ای ، با هر سیستم عاملی و هر نوع زیرساختی را مدیریت ، نگهداری و پشتیبانی کنید. CompTIA Network Plus تنها دوره ای است که تمامی مهارت های مورد نیاز یک متخصص شبکه را پوشش می دهد.

سایر گواهینامه های مرتبط با شبکه در دنیا به گستردگی و وسعت نتورک پلاس نیستند و مفاهیم به مراتب کمتری را در مباحث تئوری دنبال می کنند. روشهای یادگیری نتورک پلاس در دنیا متنوع است ، از کلاسهای حضوری چند ماهه گرفته تا کلاسهای حضوری کمپی ، کلاسهای آنلاین ، دوره های آموزشی ویدیویی و ... همگی روشهایی برای یادگیری دوره نتورک پلاس هستند.  در حال حاضر نسخه نتورک پلاس موجود در وب سایت کامپتیا N10-007 است که به زودی به نسخه N10-008 به روز رسانی خواهد شد.

نتورك پلاس ( Network + plus ) چيست؟‌ به ساده ترین تعریف ممکن

همانطور که شما برای ورود به دنیای کامپیوتر نیاز به یادگیری مهارت های اولیه یا همان ICDL کامپیوتر دارید ، یا همانطور که برای اینکه بتوانید یک پزشک خوب باشید باید بدن انسان را به خوبی بشناسید و اعضای بدن و مکانیزم کاری بدن و سیستم گردش خون و ... را به خوبی درک کنید و سپس ابتدا تبدیل به یک پزشک عمومی و کم کم تبدیل به یک پزشک متخصص می شوید.

دوره آموزش نتورک پلاس هم دانش لازم برای ورود به دنیای فناوری اطلاعات را برای شما فراهم می کند. پایه و اساس دوره های مختلف فناوری اطلاعات مبتنی بر زیرساخت های شبکه و ارتباطات است . شما چه بخواهید متخصص اینترنت اشیاء بشوید ، چه بخواهید برنامه نویس شبکه شوید ، چه بخواهید متخصص سرویس های مایکروسافت شوید و ... همگی نیاز به یادگیری مفاهیم و درک مکانیزم کاری شبکه دارد که همه آنها در نتورک پلاس به شما آموزش داده می شود.

دوره آموزشی نتورک پلاس شرکت کامپتیا شامل مفاهیم ، مکانیزم کاری ، تجربیات دنیای واقعی شبکه های کامپیوتری است که باعث می شود شما با ورود به یک زمینه کاری در حوزه شبکه ، با واژه ها و سرویس ها بیگانه نباشید و براحتی با توجه به درک عمیقی که از این حوزه پیدا کرده اید آن را پیاده سازی ، نگهداری و رفع اشکال کنید.

یک مثال عملی از کاربرد نتورک پلاس در دنیای واقعی می توانید ارائه کنید؟

فرض کنید که در دوره آموزش نتورک پلاس شما پروتکل DNS و مفاهیم رکوردها و شیوه کارکرد آن را آموزش می بینید. اگر خوب این مفاهیم را یاد بگیرید شما در سیستم عامل ویندوز ، در سیستم عامل لینوکس ، در سیستم عامل یونیکس ، در سیستم عامل MAC ، در روتر سیسکو ، در سویچ سیسکو ، در روتر میکروتیک ، در فایروال ها و سویچ ها و تجهیزات شبکه و ... و اساسا هر جایی که سرویسی به نام DNS وجود داشته باشد براحتی می توانید سرویس DNS را راه اندازی کنید.

نکته اینجاست که اساس کار پروتکل ها و استاندارد ها و مفاهیم زیرساختی آنها یکسان است و در همه سیستم عامل ها مفهوم رکورد ، Zone ، Lookup ، Cache و ... که از واژه های تخصصی سرویس DNS هستند ، یکسان هستند و شما فقط باید روش پیاده سازی را که یا گرافیکی است یا از طریق دستورات یاد بگیرید.

اگر شما در دوره نتورک پلاس این مفاهیم را به خوبی یاد گرفته باشید هیچ مشکلی در راه اندازی نخواهید داشت و در عین حال در زمان بروز مشکل می توانید مسئله را به درستی حل و مشکل را حل کنید. ( الان درگیر سرویس DNS و واژه هایش نشوید ، این صرفا یک مثال بود )برای مطالعه مقاله به سایت مراجعه کنید.


 

یادگیری ماشین با نظارت | Supervised Machine Learning چیست ؟

یادگیری ماشین با نظارت | Supervised Machine Learning نوعی یادگیری است که در آن ماشین یا مدل با استفاده از داده های آموزشی (دارای برچسب صحیح) آموزش داده می شود تا بتواند برای داده های تستی یا جدید، فرایند تشخیص برچسب (تشخیص خروجی یا پیش بینی خروجی) را انجام دهند. منظور از داده های دارای برچسب این است که برخی از داده های ورودی قبلاً با خروجی صحیح برچسب گذاری شده اند.

داده های آموزشی (دارای برچسب صحیح) در یادگیری ماشین با نظارت | Supervised Machine Learning برای آموزش یک مدل یا ماشین استفاده می شود تا بعدها آن مدل بتواند با توجه به آموزش فرا گرفته شده در امتحانات نمره خوبی کسب کند. منظور از امتحانات، همان پیش بینی برچسب صحیح برای داده های ورودی جدید می باشد. شما می تواند این پاراگراف را از طریق مثال یک دانش آموز و معلم بهتر درک کنید. به عنوان مثال در مدرسه، معلم سوالات و پاسخ های صحیح را به دانش آموز آموزش می دهد و در پایان ترم از دانش اموز امتحان می گیرد، اگر دانش آموز بتواند برای سوالات، پاسخ های درستی بنویسید نمره خوبی کسب می کند در غیر این صورت ممکن از رفوزه شود.

در دوره آموزش علم داده مدرس کاظم تقندیکی تمام A-Z علم داده (یادگیری ماشین، داده کاوی) را به شکل کاملاً عملی و با زبانی ساده به شما آموزش می دهد

هدف یک الگوریتم یادگیری با نظارت، یافتن یک تابع نگاشت برای ترسیم متغیر ورودی (x) با متغیر خروجی (y) است یا نگاشت یک سوال به یک پاسخ صحیح می باشد.
 

در دنیای واقعی، از یادگیری با نظارت می توان برای ارزیابی ریسک، طبقه بندی تصویر، تشخیص تقلب، فیلتر هرزنامه و غیره نیز استفاده کرد.

یادگیری با نظارت | Supervised Machine Learning چگونه کار می کند

در یادگیری نظارت شده | Supervised Machine Learning، مدل‌ها با استفاده از مجموعه داده‌های برچسب‌گذاری شده آموزش داده می‌شوند، پس از تکمیل فرآیند آموزش، مدل بر اساس داده های آزمون دارای برچسب واقعی (زیرمجموعه ای از مجموعه داده) آزمایش می شود تا برای آن ها خروجی صحیح را پیش بینی کند. اگر خروجی بدست امده شده مانند خروجی واقعی داده های آزمون باشد می توانیم بگیم مدل ما از دقت خوبی برخوردار است و می تواند در کسب و کار به منظور افزایش سود دهی از آن استفاده کرد در غیر اینصورت باید به فکر چاره در فرآیند کار بود.

فرض کنید مجموعه داده ای از انواع مختلف اشکال داریم که شامل مربع، مستطیل، مثلث و چند ضلعی است. اکنون اولین قدم این است که باید مدل را برای هر شکل آموزش دهیم.

  • اگر شکل داده شده چهار ضلع داشته باشد و همه اضلاع آن برابر باشند، آن را به عنوان مربع علامت گذاری می کنیم .
  • اگر شکل داده شده دارای سه ضلع باشد، به عنوان یک مثلث علامت گذاری می شود .
  • اگر شکل داده شده شش ضلع مساوی داشته باشد، به عنوان شش ضلعی علامت گذاری می شود .

حالا بعد از گام آموزش، مدل خود را با استفاده از مجموعه تست ( آزمایش )، تست (ارزیابی) می کنیم تا ببینیم برای شکل های تستی به درستی فرایند تشخیص نوع شکل را با توجه به تعداد اضلاع آن، انجام می دهد یا خیر.

در دوره آموزشی جامع علم داده مدرس کاظم تقندیکی تمام A-Z علم داده (یادگیری ماشین، داده کاوی) را به شکل کاملاً عملی و با زبانی ساده به شما آموزش می دهد

مراحل مربوط به یادگیری با نظارت:

  • ابتدا یک مجموعه داده یا دیتاست انتخاب می کنیم.
  • سپس مجموعه داده را به مجموعه داده آموزشی (75 درصد داده ها) و مجموعه داده آزمایشی (25 درصد داده ها) تقسیم کنید.
  • ویژگی های ورودی مجموعه داده آموزشی را تعیین کنید، که باید دانش کافی داشته باشد تا مدل بتواند خروجی را از طریق آن ها به طور دقیق پیش بینی کند.
  • یک الگوریتم یادگیری ماشین از نوع با نظارت (مانند ماشین بردار پشتیبان، درخت تصمیم) را با توجه به ساختار داده های آموزشی و آزمایشی انتخاب می کنیم
  • الگوریتم را روی مجموعه داده آموزشی اجرا کنید تا مدل آموزش دیده ساخته شود.
  • با ارائه مجموعه تست، دقت مدل ساخته شده از مرجله قبل را ارزیابی می کنیم.

در دوره آموزشی جامع علم داده مدرس کاظم تقندیکی تمام A-Z علم داده (یادگیری ماشین، داده کاوی) را به شکل کاملاً عملی و با زبانی ساده به شما آموزش می دهد

انواع الگوریتم های یادگیری ماشینی تحت نظارت

رگرسیون

اگر رابطه ای (مثل رابطه افزایشی یا کاهشی) بین متغیر ورودی (ویژگی ها) و متغیر خروجی (برچسب) وجود داشته باشد از الگوریتم های رگرسیون استفاده می شود. از این نوع الگوریتم ها برای پیش‌بینی متغیرهای پیوسته، مانند پیش‌بینی آب‌وهوا، روند بازار، و غیره استفاده می‌شود. در ادامه انواع الگوریتم های رگرسیون ذکر شده است.

  • رگرسیون خطی
  • درختان رگرسیون
  • رگرسیون غیر خطی
  • رگرسیون خطی بیزی
  • رگرسیون چند جمله ای

دسته بندی

از الگوریتم‌های دسته بندی زمانی استفاده می‌شوند که متغیر خروجی از نوع طبقه بندی ( Categorical ) باشد یا بتوان آن را به این نوع تبدیل کرد، به این معنی که متغیر خروجی از نوع دو کلاسه مانند بله-نه، مذکر-مونث، درست-کاذب و غیره وجود باشد. در ادامه انواع الگوریتم های دسته بندی لیست شده اند.

  • جنگل تصادفی | Random Forest
     
  • درخت تصمیم 
     
  • رگرسیون لجستیک
     
  • ماشین بردار پشتیبان | SVM
     

مزایای یادگیری با نظارت

  • با استفاده از یادگیری با نظارت، مدل می تواند خروجی را بر اساس تجربیات قبلی (آموزش) پیش بینی کند.
  • در یادگیری نظارت شده، می‌توانیم ایده دقیقی درباره کلاس‌های اشیاء داشته باشیم.
  • مدل به دست آمده در یادگیری نظارت شده به ما کمک می کند تا مشکلات مختلف دنیای واقعی مانند کشف تقلب، فیلتر هرزنامه و غیره را حل کنیم.

معایب یادگیری با نظارت

  • مدل های یادگیری با نظارت برای انجام وظایف پیچیده مناسب نیستند.
  • اگر داده های آزمون با مجموعه داده آموزشی متفاوت باشد، یادگیری تحت نظارت نمی تواند خروجی صحیح را پیش بینی کند.
  • گام آموزش در الگوریتم های یادگیری با نظارت به زمان محاسباتی زیادی نیاز دارد.
  • در یادگیری نظارت شده، ما به دانش کافی در مورد طبقات داده ها نیاز داریم..

معرفی دوره های آموزشی هک وب سایت یا تست نفوذ وب + نقشه راه

        

چگونه دوره های آموزش هک وب سایت را یاد بگیریم؟ از چه دوره ای می توانیم تبدیل به یک متخصص تست نفوذ یا هکر وب سایت شویم؟ چه دوره های آموزشی هک وبی در فضای مجازی وجود دارد؟ از کجا هک کردن وب سایت را شروع کنیم؟ یادگیری هک و نفوذ به اپلیکیشن های تحت وب با چه دوره هایی شروع می شود؟ نقشه راه یادگیری هک و نفوذ به وب چیست؟ پاسخ همه این سوالات به همراه مسیر راه یادگیری هک و نفوذ و آموزش تست نفوذ وب را می توانید در این مقاله مطالعه کنید.

وب هکینگ چیست؟ معرفی تخصص تست نفوذ وب یا Web Hacking

تست نفوذ وب و Web Application یا همان وب هکینگ قانونمند یکی از پرطرفدارترین و پر مخاطب ترین حوزه های امنیت ، Security و تست نفوذ می باشد. حوزه امنیت و Security نیز مانند سایر حوزه های تخصصی IT به شاخه های مختلفی تقسیم می شود. به عنوان مثال 3 شاخه کلی برای حوزه امنیت متصور می باشد که شامل :

  1. Network Pentest 
  2. Web Application Pentest
  3. جرم یابی سایبری | فارنزیکس (Forensics) می باشد

اما بسیاری از دانشجویان و علاقه مندان به حوزه امنیت و Security شاخه دوم یعنی Web Application Pentest | Web server Pentest | وب هکینگ قانونمند را انتخاب می کنند .

مهمترین دلایل ورود به دنیای وب هکینگ یا تست نفوذ وب چیست؟

  1. امروزه همه شرکت ها ، ارگان ها و سازمان ها دارای وب سایت و Web application ها با ساختار Web server و Android و سایر تکنولوژی های وب نوظهور می باشند. بنابراین با توجه به حساس بودن و محرمانه بودن و حیاتی بودن دیتا ها و اطلاعات خود شرکت ها و کاربران آنها دراین ساختار ، ارزیابی و تست نفوذ وب و وب اپلیکیشن ها مورد نیاز می باشد. و این خود باعث ایجاد فرصت و بازار کاری بزرگ با درامد عالی برای علاقه مندان به شاخه تست نفوذ وب و وب هکینگ (Web hacking) می شود.
  2. وجود ارتباط و وابستگی منظم بین مباحث و مفاهیم حوزه تست نفوذ وب و Web hacking باعث افزایش قدرت یادگیری و علاقه مندی کاربران و دانشجویان این حوزه می گردد.
  3. رشد روز افزون ساختار ها ، ابزار ها و تکنولوژی های حوزه وب و همچنین به موازات آن رشد تهدیدات سایبری این حوزه ، نیاز به داشتن تخصص تست نفوذ وب و سامانه های وب و Web application ها هر روز بیشتر احساس می گردد.

نقشه راه دوره های آموزشی هک وب یا وب هکینگ ( آموزش هک وب )

با توجه به اهمیت شاخه تست نفوذ وب و با توجه به دلایل مذکور فوق ، یکی از دغدغه ها و فکر مشغولی های دانشجویان و کاربران این حوزه ، داشتن مسیر راه ، Road Map و انتخاب درست چگونگی یادگیری تخصصی این شاخه می باشد. تقریبا تمامی کمپانی ها و شرکت های ارائه دهنده دوره های امنیت، کتاب هایی در حوزه تست نفوذ وب و Web Application را ارائه داده اند.

اما قوی ترین و حرفه ای ترین کمپانی که به صورت کامل ، حرفه ای و جامع ، از مقدماتی تا حرفه ای( تخصصی) ، مرحله به مرحله و همچنین به صورت کاملا عملی و لابراتوار محور شاخه تست نفوذ وب و Web Application را تدریس نموده است کمپانی و شرکت SANS می باشد. این شرکت 2 دوره به نام های SANS 542 و SANS 642 را در حوزه تست نفوذ وب به دنیا معرفی نموده است .

اما همانطور که مستحضر هستید معادل فارسی که دقیقا تمامی مفاهیم و مطالب موجود در این دو دوره را به صورت کامل و جامع بیان کرده باشد ، بسیار کم است. همچنین در کلاس های حضوری نیز با توجه به اینکه سطح دانش همه دانشجویان در این حوزه یکسان نیست و به دلیل زمان زیادی که برای حل تمرین بر روی لابراتوار ها صرف می شود و همچنین زمان استراحت در نظر گرفته شده ، اساتید محترم قادر به پوشش کامل این قبیل دوره های نمی باشند . لازم به ذکر است هزینه بالای دوره های حضوری نیز خود دلیلی بر گرایش دانشجویان به سمت دوره های آفلاین و از قبل ضبط شده و Capture شده می باشد.

دوره آموزشی هک وب | SANS SEC542 چیست؟

دوره sans 542 | دوره GWAP (GIAC Web Application Penetration Tester) یا دوره Web hacking | وب هکینگ | Web Pentest کامل ترین دوره تست نفوذ وب (Web Application Pentest) می باشد . این دوره متعلق به کمپانی SANS بوده و در این دوره انواع حملات و آسیب پذیری های وب به صورت مقدماتی تا حرفه ای به صورت عملی (Labs) آموزش داده خواهد شد .

دوره sans 542 (GWAPT) به افراد و دانشجویان این توانایی را خواهد داد که پس از گذراندن این دوره به صورت عملی و براساس Lab های طراحی شده ، انواع معماری و ساختار وب ،آسیب پذیری های وب سایت ها و Web Apllication ها را شناسایی و تحلیل نموده ، هچینین در این دوره افراد توانایی Exploit کردن و اکسپلویت نویسی آسیب پذیری های تحت وب به زبان هابی javaScript , Python و php را خواهد داشت .

این دوره جزء دوره های تخصصی حوزه امنیت محسوب می شود و به صورت کاملا حرفه ای برای افرادی که قصد شرکت در پروژه های تست نفوذ وب و سامانه ها و Application های وب را دارند بسیار مناسب می باشد . حتی برنامه نویسان تحت وب می توانند از این دوره برای کد نویسی امن و Secure استفاده نمایند.

دوره آموزشی هک وب پیشرفته | SANS SEC 642 چیست؟

دوره sans 642 | Advanced WebApp Penetration testing | دوره تست نفوذ پیشرفته وب | وب هکینگ پیشرفته ، پیشرفته ترین و حرفه ای ترین دوره تست نفوذ پیشرفته وب و Web application ها می باشد.این دوره متعلق به کمپانی sans بوده و در این دوره علاوه بر ارائه تکنیک های پیشرفته حملات و تست نفوذ های دوره sans 542 ، تست نفوذ و هک جدیدترین ساختار ها و تکنولوژی های وب مانند : NoSqlinjection بر روی دیتا بیس های غیر رابطه ای ، انواع حملات NodeJs ، آسیب پذیری SSTI ، CSRF پیشرفته با Ajax ، CMS Hacking ، WebSocket Hacking ، PHP unserialize attack ، انواع کرک های پیشرفته ترافیک های رمز شده در وب شامل ECB , CBC , Padding Oracel ، Bypass کردن WAF و IPS ، PHP Juggling و آسیب پذیری های پیشرفته logical و خیلی دیگر از حملات و آسیب پذیری های نوظهور ارائه می شود.

این دوره قوی ترین و پیشرفته ترین دوره تست نفوذ و هک وب در دنیا محسوب می شود و جزء دوره های تخصصی حوزه امنیت محسوب می شود که می توان گفت این دوره دوره سنگینی می باشد که حتما دانشجویان می بایست دوره Sans 542 یعنی دوره مقدماتی این دوره را پشت سر گذاشته باشند.

مزایای دوره SANS 542 و SANS 642 مهندس محمدی 

  1. ارائه کامل ، جامع تمامی مفاهیم و سرفصل های دوره sans 542 و sans 642 به ساده ترین شکل ممکن به زبان فارسی
  2. ارائه مطالب و مفاهیم بیشتر از کتاب به صورت عملی و تئوری و مرتبط با سرفصل های این 2 کتاب
  3. آموزش و ارائه چگونگی ایجاد و راه اندازی لابراتوار و Web application های آسیب پذیر در راستای انجام و اجرای CTF های در نظر گرفته شده توسط کتاب
  4. پشتیبانی کامل و مستمر توسط مدرس دوره
  5. آموزش و ایجاد آمادگی صد در صد دانشجو برای شرکت در بازار کار واقعی و دریافت انواع پروژه های تست نفوذ وب ، وب سایت و Web application ها
  6. امکان تهیه دوره و به صرفه بودن از لحاظ اقتصادی با توجه به قیمت مناسب این دوره در مقایسه با دوره ها حضوری معادل همین دوره ها و با در نظر گرفتن محدودیت های بیان شده در خصوص دوره های حضوری

راهنما و مسیر یادگیری دوره های آموزش هک وب مهندس محمدی

دانشجویان علاقه مند به شاخه تست نفوذ وب و وبسایت ها می بایست به ترتیب دوره های زیر را پشت سر بگذرانند.

1- پیشنهاد می گردد اگر دانشجویان اطلاعاتی کلی و عمومی در حوزه امنیت را ندارند و به تازگی وارد این حوزه شده اند و یا اینکه به عنوان مثال دوره های مقدماتی امنیت و همتراز انها مانند Security + | سکیوریتی پلاس را پشت سر نگذاشته اند ، حتما دوره Security plus | سکیوریتی پلاس را پاس نمایند و یا اینکه خودشان مفاهیم کلی و عمومی امنیت را مطالعه نماید.

2- در مرحله دوم دانشجویان می بایست دوره SANS 542 ارائه شده توسط مهندس محمدی در وب سایت توسینسو را تهیه و مطالعه نموده و حتما لابراتورا ها و CTF های در نظر گرفته شده برای این دوره را انجام دهند.

3- در مرحله سوم دانشجویان می باست دوره SANS 642 ارائه شده توسط مهندس محمدی در وب سایت توسینسو را تهیه و مطالعه نموده و حتما لابراتوارها و CTF های در نظر گرفته شده برای این دوره را انجام دهند.

4- در مرحله سوم دوره DVWA ارائه شده توسط مهندس محمدی در وب سایت را تهیه و مطلالعه نمایند چرا که مفاهیم و سرفصل های ارائه شده در این دوره بسیار کاربردی و مهم می باشد.

 


 

یادگیری ماشین بدون نظارت | Unsupervised Machine Learning چیست ؟

 یادگیری ماشین بانظارت، یاد گرفتیم که چگونه می توان مدل ها را با استفاده از مجموعه داده آموزشی برچسب دار، آموزش داد و بعد از آزمون قبولی، از آن ها برای سوددهی در هر کسب و کاری استفاده کرد. اما ممکن است در خیلی از پروژه ها یا صنایع امکان دسترسی به یک مجموعه داده برچسب دار نباشد یا به گونه ای تهیه یک مجموعه داده برچسب دار خیلی دشوار باشد، لذا نمی توان مدل ها را با استفاده از این نوع داده ها به خوبی آموزش داد، اما می توان یکسری الگو و رابطه از دل این مجموعه داده استخراج کرد. در این شرایط می توان از الگوریتم های یادگیری بدون نظارت به منظور خوشه بندی و استخراج رابطه بین داده ها نیز استفاده کرد. در ادامه بیشتر در مورد الگوریتم یادگیری بدون نظارت | Unsupervised Machine Learning آشنا خواهیم شد.

یادگیری ماشین بدون نظارت چیست؟

همانطور که از نام این نوع یادگیری پیداست، یادگیری بدون نظارت | Unsupervised Machine Learning یک تکنیک یادگیری ماشین است که در آن مدل‌ها با استفاده از مجموعه داده‌های آموزشی نظارت نمی‌شوند (یعنی از مجموعه داده دارای برچسب آموزش نمی بینند). در عوض، مدل‌ها می توانند یکسری الگوها و بینش‌های پنهان را از دل مجموعه داده ها پیدا ‌کنند.

می توان یادگیری بدون نظارت را اینگونه نیز تعریف کرد:

یادگیری بدون نظارت نوعی از یادگیری ماشینی است که در آن مدل‌ها با استفاده از مجموعه داده‌های بدون برچسب آموزش داده می‌شوند و اجازه دارند بدون هیچ نظارتی بر روی آن داده‌ها عمل کنند.

در دوره آموزش علم داده مدرس کاظم تقندیکی تمام A-Z علم داده (یادگیری ماشین، داده کاوی) را به شکل کاملاً عملی و با زبانی ساده به شما آموزش می دهد

یادگیری بدون نظارت | Unsupervised Machine Learning را نمی توان مستقیماً برای حل یک مسئله رگرسیون یا دسته بندی نیز استفاده کرد زیرا برای حل این نوع مسائل ما نیاز به مجموعه داده ای داریم که دارای ویژگی برچسب باشد، لذا برای حل این نوع مسائل باید از الگوریتم های یادگیری بانظارت استفاده کرد. هدف از یادگیری بدون نظارت، یافتن ساختار زیربنایی مجموعه داده، گروه بندی آن داده ها بر اساس شباهت ها و نمایش آن مجموعه داده در یک قالب فشرده است .

مثال: فرض کنید یک مجموعه داده ورودی حاوی هزاران تصویر انواع مختلف گربه و سگ بدون هیچ نوع برچسبی داریم (تصویر زیر) که آن را به یک الگوریتم یادگیری بدون نظارت سپرده ایم. الگوریتم نمی تواند بر روی این مجموعه داده آموزش داده شود اما می تواند با توجه به الگوهای شباهتی که بین تصاویر مختلف گربه و سگ وجود دارد (مانند رنگ چشم، رنگ مو، اندازه و ...)، آن ها را به 2 خوشه گربه و سگ تقسیم نماید.

 

 

 

 

 

 

 

چرا باید از یادگیری بدون نظارت استفاده کنیم؟

مهمترین عواملی که استفاده از الگوریتم یادگیری بدون نظارت را در صنایع مهم دانسته است عبارتند از:

  • یادگیری بدون نظارت برای یافتن یک دانش عمیق از داده ها مفید است.
  • یادگیری بدون نظارت بسیار شبیه به هوش مصنوعی و یادگیری انسان است که با تجربیات و مشاهدات خود می تواند الگو و رابطه بین در داده ها را بیابد.
  • یادگیری بدون نظارت مهم است چرا که می تواند بر روی داده های بدون برچسب و دسته بندی نشده کار می .
  • در دنیای واقعی، ما همیشه داده های ورودی با خروجی مربوطه نداریم، بنابراین برای حل چنین مواردی، به یادگیری بدون نظارت نیاز داریم.

نحوه کار الگوریتم های یادگیری بدون نظارت :

 
در مرحله اول ما یک مجموعه داده ورودی (تصاویر تصادفی حیوانات) بدون برچسب داریم، به این معنی که بخشی از داده ها از قبل دسته بندی نشده است و دارای برچسب نمی باشند. لذا در مرحله بعد با استفاده از یکی از الگوریتم های یادگیری ماشین بدون نظارت مانند k-means رابطه ها و الگوهای پنهان از دل تصاویر استخراج شده و خوشه بندی داده ها نیز انجام می پذیرد.

انواع الگوریتم یادگیری بدون نظارت:

الگوریتم های یادگیری بدون نظارت | Unsupervised Machine Learning را می توان به دو دسته تقسیم کرد:

  • الگوریتم های خوشه‌بندی | Clustering : خوشه‌بندی روشی است برای قراردادن اشیاء در یکسری خوشه‌ها، به‌گونه‌ای که اشیای (داده های) داخل یک خوشه بیشترین شباهت را با یکدیگر و کمترین شباهت را با اشیای سایر خوشه ها دارند.
  • الگوریتم های قواعد انجمنی | Association rule : از این نوع الگوریتم ها برای تحلیل سبد خرید یک فروشگاه استفاده می شود به عنوان مثال با استفاده از این نوع الگوریتم ها می توانیم رابطه خرید بین محصولات یک فروشگاه را درک کنیم، یکی از این نوع قواعد می تواند به این شکل تفسیر شود. آقای رضاییان با ضریب اطمینان 90 درصد موقع خرید پنیر، محصول دیگری با نام نان نیز خریده است.

الگوریتم های یادگیری بدون نظارت:

برخی از الگوریتم های یادگیری بدون نظارت | Unsupervised Machine Learning نیز در زیر لیست شده است:

  • خوشه بندی سلسله مراتبی
  • خوشه بندی K-means
  • خوشه بندی مبتنی بر چگالی
  • K نزدیکترین همسایه
  • تشخیص ناهنجاری
  • شبکه های عصبی
  • الگوریتم  Apriori

مزایای یادگیری بدون نظارت 
 

  • یادگیری بدون نظارت | Unsupervised Machine Learning در مقایسه با یادگیری نظارت شده برای کارهای پیچیده‌تر استفاده می‌شود، زیرا در یادگیری بدون نظارت، داده‌های ورودی برچسب‌دار نداریم.

معایب یادگیری بدون نظارت

  • یادگیری بدون نظارت ذاتاً دشوارتر از یادگیری تحت نظارت است زیرا داده های ورودی دارای هیچ گونه برچسبی نیز نمی باشد.
  • نتیجه عملکردی الگوریتم های یادگیری بدون نظارت ممکن است دقت کمتری داشته باشد زیرا داده‌های ورودی برچسب‌گذاری نمی‌شوند و الگوریتم‌ها خروجی دقیق را از قبل نمی‌دانند و آموزش داده نشده اند.
  • یادگیری بدون نظارت | Unsupervised Machine Learning در مقایسه با یادگیری نظارت شده برای کارهای پیچیده‌تر استفاده می‌شود، زیرا در یادگیری بدون نظارت، داده‌های ورودی برچسب‌دار نداریم.

معایب یادگیری بدون نظارت

  • یادگیری بدون نظارت ذاتاً دشوارتر از یادگیری تحت نظارت است زیرا داده های ورودی دارای هیچ گونه برچسبی نیز نمی باشد.
  • نتیجه عملکردی الگوریتم های یادگیری بدون نظارت ممکن است دقت کمتری داشته باشد زیرا داده‌های ورودی برچسب‌گذاری نمی‌شوند و الگوریتم‌ها خروجی دقیق را از قبل نمی‌دانند و آموزش داده نشده اند.

معرفی 5 سایت آموزش تخصصی شبکه ، لینوکس و امنیت

امروز میخواهیم بهترین وب سایت های آموزش تخصصی شبکه ، لینوکس و امنیت در دنیا را به شما معرفی کنیم و تجربه آموزش هر کدام را به اشتراک بگذاریم . این روزها پیدا کردن یک دوره آموزشی مناسب در حوزه شبکه و امنیت و حتی لینوکس آسان نیست.هر کسی به خودش اجازه می دهد با یک میکروفون ، یک کامپیوتر و لابراتوار ساده خانگی و البته روخوانی از روی کتابهای آموزشی برای خودش آموزش طراحی کند و با تکنیک های سئو آن را به صفحات اول گوگل بیاورد و برای خودش رزومه بسازد .

اما ما امروز میخواهیم وب سایتهای مرجعی که در حوزه آموزش شبکه ، آموزش لینوکس و البته آموزش امنیت شبکه بسیار قدرتمند فعالیت می کنند را برای شما لیست کنیم . در عین حال شما می توانید با مراجعه به هر یک از وب سایت های مورد نظر از طریق بررسی رتبه بندی دوره ها ، بهترین دوره آموزشی را برای خودتان انتخاب کنید پس تا انتها با این مقاله همراه باشید.

معرفی وب سایت یودمی ( Udemy )

خوب وب سایت یودمی قطعا بزرگترین پلتفرم آموزش شبکه و امنیت در دنیا به حساب می آید. این وب سایت ده ها هزار عنوان دوره آموزشی متنوع در حوزه های مختلف دارد که قطعا حوزه آموزش فناوری اطلاعات و شبکه و ... نیز جزو محبوب ترین های Udemy هستند.

از مزایای دوره های آموزش شبکه و امنیت و لینوکس یودمی می توانیم به قسمت بسیار ارزان آن در مقایسه با سایر پلتفرم های آموزش انلاین اشاره کنیم. برخی اوقات همه آموزشهای یودمی بیشتر از 90 درصد تخفیف می خورند و این یکی از سیاست های تجاری وب سایت یودمی است.

اما یکی از نقاط ضعف مهم دوره های یودمی این است که نظارتی روی کیفیت دوره ها ندارد ( حداقل از نظر من ) و هر کسی می تواند با هر سطح دانشی در ان تدریس کنم و این باعث می شود که انتخاب کردن بین دوره های آموزشی بسیار سخت و دشوار شود.

باید حتما در زمان خرید از این وب سایت به رنکینگ و نظرات کاربران آن نگاه کنید. هر چند که در دنیا قیمت دوره های آموزش لینوکس و آموزش شبکه یودمی بسیار ارزان به نظر می رسد اما بد نیست بدانید که در کمترین حالت قیمت های دوره های یودمی 10 دلار در 90 درصد تخفیف هستند و این در حال حاضر برای ایران و ایرانی که یک دلار هم ارزش بالایی دارد کم نیست .

معرفی وب سایت لیندا ( Lynda ) یا لینکداین

وب سایت لیندا که در حال حاضر با عنوان آکادمی لینکداین شناخته می شود هم یکی دیگر از وب سایت های بسیار خوب در حوزه آموزش های تخصصی لینوکس و شبکه به حساب می آید. اکانت لیندا با اکانت لینکداین شما یکپارچه شده است و طبیعتا داشتن پشتیبانی خاص مایکروسافت از این پلتفرم آموزشی آنرا بسیار خاص کرده است.

دوره های آموزشی لینکداین دارای ساختار طراحی یکپارچه و شکیل هستند و در آموزش آنها نظم خاصی به کار رفته است. محبوبیت بیشتر این پلتفرم آموزشی بیشتر در حوزه آموزش های سازمانی است تا آموزشهای فوق تخصصی و به همین دلیل کمتر کسی از ایرانی ها علاقه مند به آموزش دیدن در لینکداین هستند.

اما به هر حال نمی توان کتمان کرد که لینکداین یکی از برترین پلتفرم های آموزش شبکه و امنیت در دنیا به حساب می آید. من سابقا بیشتر از آموزشهای گرافیکی و آفیس لیندا استفاده می کردم و در این حوزه از این پلتفرم راضی هستم. لینکداین هم مثل یودمی اجازه تدریس می دهد اما طبق قواعد و استانداردهایی که تعریف می کند و این باعث می شود کیفیت آموزشهای به نسبت بهتری داشته باشد.

معرفی وب سایت سی بی تی ناگت ( CBT Nuggets )

از نظر من CBT Nuggets بدون شک قدرتمندترین وب سایت آموزش شبکه و لینوکس در دنیا به حساب می آید. دلیل این موضوع این است که آموزشهای CBT Nuggets بصورت تخصصی و فوق تخصصی بر روی مباحث مرتبط با فناوری اطلاعات متمرکز شده اند و مثل دو وب سایت گذشته درگیر همه دوره های آموزشی نشده اند.

یکی از با قدمت ترین وب سایت های آموزش فناوری اطلاعات دنیاست و ساختار آموزش آن طبق یک استاندارد مشخص طراحی شده است. مدرسین در CBT Nuggets از قبل تعریف شده اند و هر کسی امکان تدریس در این پلتفرم را نداشته و فیلترهای خاصی برای آن وجود دارد.

یکی از نقاط ضعف CBT Nuggets قطعا آموزش سطحی است. در دوره های آموزشی شبکه و لینوکسی که در CBT Nuggets مشاهده می کنید ، مدرس در بطن و عمق مفاهیم وارد نمی شود و صد البته مفاهیم و آموزشها بصورت یکپارچه ارائه نمی شوند و قسمت به قسمت و بخش به بخش آموزش داده می شوند.

برای مثال در دوره آموزش لینوکس LPIC 2 در بخش بانک های اطلاعاتی بدون اینکه به شما گفته شود چگونه بانک اطلاعاتی بسازید یکباره وارد دستورات می شوند و این روش تدریس چندان جذاب نیست . سبک تدریس در CBT Nuggets طنز و کمدی است و این یکی از نقاط قوت این مجموعه محسوب می شود. به شخصه آموزشهای CBT Nuggets را دوست دارم اما خوب هزینه استفاده از این پلتفرم ، فارغ از داشتن ویدیوها بسیار برای فارسی زبانان سنگین است.

معرفی وب سایت پلورال سایت ( Pluralsight )

وب سایت Pluralsight در ابتدا فقط بر روی دوره های آموزش برنامه نویسی متمرکز بود اما به مرور زمان و با گسترش رقبا و نیاز به ورود به حوزه های دیگر ، یکی دیگر از قدرت های آموزشی حوزه شبکه به نام Trainsignal را خریداری کرد و تبدیل به یک پلتفرم آموزش شبکه ، امنیت ، لینوکس و برنامه نویسی و بصورت کلی فناوری اطلاعات در دنیا شد.

مکانیزم کاری این وب سایت نیز تا حد زیادی شبیه به یودمی است اما ساختار مشخصی دارد و به نسبت کیفیت دوره های بالایی نیز دارد. هزینه های تمامی وب سایت هایی که عنوان کردیم به دلار می باشد و این موضوع برای آموزش دیدن در ایران اصلا خوب نیست.

مکانیزم کاری این وب سایت نیز تا حد زیادی شبیه به یودمی است اما ساختار مشخصی دارد و به نسبت کیفیت دوره های بالایی نیز دارد. هزینه های تمامی وب سایت هایی که عنوان کردیم به دلار می باشد و این موضوع برای آموزش دیدن در ایران اصلا خوب نیست.

معرفی وب سایت توسینسو ( ToSinSo)

اگر بخواهیم یک نمونه فوق تخصصی از وب سایت آموزش حوزه فناوری اطلاعات در ایران و به زبان فارسی نام ببریم ، شک نکنید بهترین سایت آموزش شبکه و فناوری اطلاعات ایران ، قطعا وب سایت توسینسو است. این وب سایت که تغییر نام داده شده انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران است به نوعی با قدمت ترین و با کیفیت ترین وب سایت آموزشی این حوزه محسوب می شود .

استفاده از اساتید منتخب فارسی زبان و دارای سابقه کاری در سطح کلان ، قیمت های بسیار مناسب در مقایسه با سایر دوره های آموزشی ، ارائه گواهینامه حضور در دوره و صد البته پشتیبانی عالی از دانشجویان دوره توسط مدرس و سایت از جمله مهمترین فاکتورهایی است که توسینسو را در آموزش شبکه و فناوری اطلاعات از همه وب سایت های فارسی زبان متمایز می کند. شعار جالب این وب سایت این است ، ما دومین وب سایت برتر آموزش فناوری اطلاعات فارسی هستیم ، اولین را شما به ما معرفی کنید و این یعنی کیفیت در اولویت این وب سایت است.

5 نکته برای تبدیل شدن به یک ادمین شبکه حرفه ای

 

آموزش شبکه اینکه شما تبدیل به یک شبکه خوب بشوید به خیلی از نکات بستگی دارد. نحوه آموزش شبکه ای که در آن شرکت کرده اید ، استادی دوره ای که به شما شبکه را آموزش داده است و میزان تجربیاتی که در اختیار شما قرار داده است ، میزان مطالعه ومدیریت شبکه در نهایت تجربه کاری که شما در حوزه مدیریت شبکه های کامپیوتری باعث می شود که شما یک مدیر شبکه حرفه ای بشوید یا نشوید. در این مقاله من می خواهم تجربیات خودم را در خصوص تبدیل شدن یه یک مدیر شبکه حرفه ای با توجه به تجربه بیش از 20 سال فعالیت در سازمان های ایران را در اختیار شما قرار بدهم پس تا انتها با من باشید.

من محمد نصیری هستم . بیشتر از 20 سال سابقه فعالیت در بزرگترین سازمان ها و نهادهای مختلف خصوصی ، دولتی ، نظامی و ... را در کارنامه دارم . زمینه اصلی فعالیت من هک ، امنیت شبکه و تست نفوذ سنجی است و سالهاست که عاشقانه در خصوص آموزش شبکه های کامپیوتری در وب سایت توسینسو فعالیت می کنم .اگر می خواهید بیشتر با من آشنا شوید کافیست نام محمد نصیری هکر یا محمد نصیری لینوکس یا حتی محمد نصیری هکر را در گوگل جستجو کنید تا با خیال راحت به حرفهای من گوش بدهید. اما اصل ماجرا ...

اگر کسی خاک شبکه را نخورد ، هیچوقت تبدیل به یک ادمین یا حتی کارشناس امنیت حرفه ای نمی شود. شما باید با پشتیبانی شبکه آشنا شوید یا در اصطلاح هلپ دسک خوبی شوید. دغدغه های کاربران ، نحوه برخورد با آنها و رفع مشکلات کاربری شبکه را باید یاد بگیرید.

 

قرار نیست در همان ابتدای یادگیری شبکه و با گذراندن یک دوره آموزش نتورک پلاس شما را در یک سازمان به عنوان مدیر شبکه استخدام کنند. باید حتی بصورت رایگان در یک شرکت یا سازمان کارآموز شوید و تجربه کسب کنید. اما فراموش نکنید ، مدت زمان کارآموزی شما نباید بیشتر از شش ماه باشید

نکته 2 : همیشه خودتان را به روز نگاه دارید و مطالعه داشته باشید

فراموش نکنید که همان اول کار نباید همه دوره های شبکه را یاد بگیرید. شما باید بعد از گذراندن دوره های مشخصی از شبکه و یادگیری هسته یا Core شبکه های کامپیوتری ، وارد بازار کار شوید و در ادامه بر اساس نیازهای سازمان خود و نیازهای آموزشی خود ، دوره های پیشرفته تر شبکه را یاد بگیرید. یک مثال می زنم ، دوره آموزشی MCSE هیچوقت حداقل در ایران به کار شما نمی آیند .

 

این دوره یک فریب آموزشی از نظر من است و شما حتی اگر نیاز به یادگیری این دوره داشته باشید ، باید بعد از ورود به دنیای شبکه و کسب تجربه چند ساله ، سراغ MCSE بروید. سعی کنید دائما در حال به روز رسانی دانش خود باشید.

هر چند دانش شبکه چندان عجیب و غریب نیست و سرویس ها و پروتکل ها آنقدر تغییرات حجیم ندارند اما تغییر پذیری و به روز شدن یکی از مهمترین فاکتورهای یک ادمین شبکه خوب است. فراموش نکنید ، در کار فسیل نشوید و دچار روزمرگی نشوید.

نکته 3 : همیشه منظم باشید و مستند سازی شبکه را اصل خود قرار دهید

یکی از چیزهایی که یک مدیر شبکه خلاق ، منظم و دقیق می سازد ، قطعا مستند سازی شبکه است. نداشتن مستندات شبکه یعنی شما یک آدم بی نظم و بی خیال هستید.

 

اگر مستندات و تغییرات شبکه را مکتوب نمی کنید و همه چیز را حفظ می کنید ، شما یک ادمین معمولی و درپیتی هستید که به تر و تمیز بودن و پیشرفت فکر نمی کند. زیبایی کار یک مدیر شبکه داشتن مستندات درست ، به روز و تغییر دادن دائمی آن با توجه به تغییرات و به روز رسانی های شبکه است.

فراموش نکنید که در مستند سازی شبکه ، داشتن یک نرم افزار مانیتورینگ حرفه ای بسیار می تواند به شما کمک کند. پس مستند سازی کنید و از اینکه کسی بخواهد جای شما را با این مستندات بگیرد نترسید ، همیشه کار بهتر برای یک ادمین حرفه ای وجود دارد.

نکته 4 : واقعیت دنیای شبکه با کتاب متفاوت است ، درگیر توهمات نشوید

آن چیزی که در کتاب نوشته اند ، بیشتر توهمات و تصورات نویسنده است. حتی خیلی اوقات افرادیکه این دوره ها را تدریس می کنند بر اساس فرضیاتی تدریس می کنند که هیچوقت در دنیای واقعی وجود ندارد و صرفا چون تجربه ای در آن زمینه ندارند ، در کلاس هم تدریس می کنند.

اگر وارد دنیای واقعی شبکه شدید و با یک محیط و شبکه بسیار شلخته در ساختار بانکی ، سازمانی و ... مواجه شدید ، اصلا تعجب نکنید. همه جا همین است و شما به ندرت شبکه را با نظم و دقیق و مطابق با استانداردهایی که در کتابها آموزش داده می شوند ، پیدا می کنید.

برای تبدیل شدن به یک ادمین حرفه ای ، باید عادت کنید واقعیت ها را ببینید ، برای مثال درست است که شما در کلاس درس نحوه راه اندازی VPN سرور مایکروسافت را یاد می گیرید ، اما در دنیای واقعی در بیش از 90 درصد سازمان ها و شرکت ها هیچوقت از چنین سرویسی استفاده نخواهید کرد. بنابراین سرویس های جانبی را به خوبی بشناسید.

نکته 5 : از تغییرات نترسید و ریسک ها را به جان بخرید

درد بیشتر ادمین های معمولی در ایران و دنیا این است که هیچوقت نمی خواهند تغییر کنند و به همین دلیل درگیر روزمرگی ، فرسودگی و کارهای معمول پشتیبانی شبکه می شوند. بعد از مدتی دیگر نمی توانند به روز باشند چون درگیر همان چیزهایی هستند که قدیمی در شبکه وجود دارند و حتی تلاش برای تغییر آنها هم نکرده اند. از این دست مدیرهای شبکه تا دلتان بخواهد در ایران و دنیا وجود دارد.

 

تغییر بدهید ، به روز رسانی کنید ، درگیر ریسک تغییرات شوید تا رشد کنید و بتوانید در سازمان ها و شرکت های جدید رشد کنید. برای شناخت چنین ادمین هایی کافیست بدانید که هنوز سازمان هایی هستند که از ویندوز سرور 2003 استفاده می کنند چون مدیر شبکه آنها ترسو است.

معرفی انواع روتر میکروتیک + بهترین روتر برای هر کاربرد چیست؟

 

 

شرکت میکروتیک دارای انواع روتر برد (RouterBoard) ها یا همان روترهای تخصصی شبکه است که با توجه به تنوع محصولات زیاد این شرکت ، انتخاب کردن بهترین روتر برد میکروتیک برای برطرف کردن نیازهای شبکه ما ممکن است کمی دشوار باشد. امروز می خواهیم به شما انواع روتر بردهای میکروتیک و صد البته بهترین روتر برد میکروتیک برای هر کاربرد را به شما معرفی کنیم. برخی از این انواع روترهای میکروتیک با هدف یادگیری و آموزش میکروتیک طراحی و تولید شده اند اما در مصارف خانگی و سازمانی هم کاربرد دارند. من پیشفرض را بر این گذاشته ام که شما با مفهوم شبکه چیست و همچنین انواع تجهیزات شبکه آشنایی دارید و نیازی به عنوان کردن این پیش زمینه ها نیست. پس تا انتها با ما باشید.

انواع روتر میکروتیک 1 : روتربرد hAP ac lite

روتربورد hAP ac lite را شاید بتوان یکی از محبوب ترین روتربوردهای میکروتیک شناخت. این روتر میکروتیک کوچک ، کارآمد و به نسبت ارزان قیمت است و برای حتی شرکت های متوسط هم قابل استفاده است. روتر hAP ac lite قسمت بسیار پایینی دارد و از استاندارد 802.11ac پشتیبانی می کند . قیمت این روتر را با توجه به نوسانات بسیار شدید قیمت تجهیزات کامپیوتری در ایران به دلار در حدود 50 دلار حساب می کنیم. این روتر میکروتیک دارای پنج عدد پورت اترنت و لایسنس سطح چهار می باشد و آنتن آن تا 2db دستیابی یا Gain دارد. بیشتر برای مصارف خانگی و شرکت های کوچک توصیه شده است و صد البته یکی از بهترین روترهای میکروتیک برای لابراتوار و آموزش میکروتیک به حساب می آید.

انواع روتر میکروتیک 2 : روتربرد RB941-2nD-TC

اگر هدف شما از خرید روتر میکروتیک و انتخاب بهترین روتر میکروتیک ، مصارف آموزشی است. قطعا یکی از بهترین روترهای میکروتیک برای یادگیری دوره های آموزشی میکروتیک ، روتربورد RB941-2nD-TC می باشد. این روتربورد به نسبت ارزان قیمت است و دارای چهار عدد پورت اترنت و یک کارت وایرلس باند دو است که کار شما را برای اجرای سناریوهای دوره های میکروتیک بسیار ساده می کند. آخرین نسخه از سیستم عامل روتربورد میکروتیک یا همان RouterOS هم بر روی آن بصورت پیشفرض نصب شده است ، پردازنده مناسب و قدرتمندی دارد و در سطح پروژه های کوچک می توانید به آن به خوبی اطمینان کنید. یکی از مهمترین مشکلات یا ضعف های این روتر ، پشتیبانی نکردن از پکیج های User Manager میکروتیک است. در عین حال طراحی این روتر بسیار زیبا و مناسب دفاتر و حتی منازل است.

این روتر میکروتیک دارای فرکانس پردازنده 650 مگاهرتزی و یک هسته پردازشنده است ، 32 مگابایت حافظه رم داخلی دارد و البته 4 عدد پورت اترنت با سرعت 10/100 ، لایسنس سطح 4 و پشتیبانی از استانداردهای وایرلس 802.11 سری bgn ، توان خروجی 1.5dBi از مشخصات خاص این روتر میکروتیک است. قیمت این محصول در بازار در حدود 40 دلار است.

انواع روتر میکروتیک 3 : روتربرد LHG 5

از ویژگی های این روتربرد میکروتیک می توان به طراحی بسیار خلاقانه و مدرن آن اشاره کرد. روتربورد LHG 5 یک نوآوری در روترهای Outdoor شرکت میکروتیک محسوب می شود و به نسبت هم کیفیت سیگنال را بالا می برد و هم قیمت را پایین می آورد. این دستگاه یک روتر برای لینک های Point To Point است و برای اتصال به اکسس پوینت ها عالی است. بسیار سبک و جمع جور می باشد و آنتن مشبک 24.5dBi دارد. یکی از ویژگی های این روتربورد میکروتیک مقاومت و حفاظت از دستگاه در برابر باد و طوفان است . در این دستگاه مشکل Cable Lost وجود ندارد و روتربورد دقیقا روی آنتن نصب می شود و نیاز به کابل اتصال نیست. از سایر مشخصات سخت افزاری این روتر میکروتیک می توان به داشتن پردازنده 600 مگاهرتزی ، حافظه اصلی 64 مگابایت ، رسانه ذخیر سازی 16 مگابایت ، لایسنس سطح 3 ، باند 5 ، استاندارد 802.11n و 802.11a ، یک پورت fast و قیمت به نسبت مناسب تقریبا 60 دلاری اشاره کرد.

انواع روتر میکروتیک 4 : روتربرد mAP Lite

در حوزه مصرف خانگی حتما بهترین روتر میکروتیک mAP Lite است. این روتر میکروتیک را می توان کوچکترین روتر ساخته شده این شرکت عنوان کرد که اندازه ارتفاع آن به اندازه یک باتری قلمی است. این روتر براحتی توی جیب شما جا می شود و از جیب در میاد !! از این روتر می توانید به عنوان تقویت کننده سیگنال کارت وایرلس لپتاپ استفاده کنید و روی لپ تاپ نصبش کنید و از طریقش اینترنت لپتاپ رو با سایرین به اشتراک بگذارید و پهنای باند رو مدیریت کنید.

اگر بخواهیم در خصوص مشخصات این روتر میکروتیک صحبت کنیم باید بگیم که یک پورت اترنت بسیار ظریف دارد ، استانداردهای 802.11bgn را پشتیبانی می کند و در باند 2 کار می کند ، قیمت آن 25 دلار است و یک پردازنده 680 مگاهرتزی دارد ، 64 مگابایت حافظه رم و 16 مگابایت هم حافظه دیسک روی این روتربورد قرار گرفته است که در نوع خودش بی نظیر است. این روتربورد بسیار فانتزی و بامزه طراحی شده است. در ضمن برق این روتر هم از طریق کابل بصورت PoE دریافت می شود و فاقد آداپتور است.

انواع روتر میکروتیک 5 : روتربرد CCR1072 1G 8S plus

خوب اگر تصور شما نسبت به شرکت میکروتیک و روترهای این شرکت صرفا محصولات کوچک و جمع و جور برای شبکه های SOHO است ، باید بگم کاملا در اشتباه هستید. میکروتیک سالهاست که در حوزه Enterprise هم وارد شده است و روترهای قدرتمندی را به بازار ارائه داده است. روتر CCR1072 1G 8S plus میکروتیک یک غول میکروتیک برای مقیاس های بزرگ شبکه به حساب می آید. این روتربورد میکروتیک دارای پورت Gigabit Ethernet است و در عین حال تا 8 پورت دارای SFP Plus هم پشتیبانی می کند و این یعنی تا سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه سرعت می تواند داشته باشد. کار کردن با پورت های فیبر برای میکروتیک یک انقلاب به حساب می آید.

اگر بخواهیم در خصوص مشخصات سخت افزاری روتر CCR1072 1G 8S plus صحبت کنیم باید بگوییم که این روتر یک پردازنده فوق العاده دار : 72 هسته ای 1 گیگاهرتزی دارد و همچنین با خود 16 گیگابایت رم دار که خیالتون رو حسابی راحت می کند ، پورت ها مستقیما به پردازنده متصل هستند و می تونه بدون معتلی 120 میلیون پکت برثانیه رو برای شما پردازش کند ، برای تحمل خطای بیشتر این روتر دو منبع تغذیه قابل تعویض دار که خیله شمارو حسابی راحت می کند ، پشتیبانی از حافظه جانبی و صفحه نمایش لمسی هم که لازم بگفتن نیست ، به زبان ساده ، این روتر شاهکار است.

انواع روتر میکروتیک 6 : روتربرد SXT Lite 5 AC

روتر بعدی میکروتیک یک روتربورد برای لینک های وایرس است. روتربورد SXT Lite 5 AC یک روتر خوش ساخت و جمع جور است که حداکثر اندازه کف دست شماست. این روتر میکروتیک از جمله روترهای کم هزینه یا Low Cost میکروتیک به حساب می آید. این روتر از فناوری 802.11ac fi پشتیبانی می کند ، به یک پردازنده 650Mhz و رم 64MB مجهز شده است ،یک پورت RJ45 دارد و سرعت 100 مگابیت بر ثانیه را در پورت هایش ارائه می دهد. به نسبت قیمت یکی از عالی ترین روتربوردهای میکروتیک به حساب می آید. روتر SXT Lite 5 AC در باند 5 کار می کند و آنتن آن دارای 16db قدرت است. بیم آنتن روتر SXT Lite 5 AC 28 درجه و از مدلاسیون 256-QAM استفاده می کند. عرض کانال 80 مگاهرتزی پشتیبانی می کند ، با این روتر بیشترین سرعت یکسان با هر فرکانس از استاندارد های 802.11 خواهید گرفت ، پشتیبانی از استاندارد های 802.11a/n , Nv2, nstreme و سازگاری با روترهای قدیمی تر میکروتیک از جمله قابلیت های جذاب روتربرد SXT Lite 5 AC است . ضمن اینکه پشتیبانی از چیپ صنعتی QCA-9892 و عرض کانال 5 و 10 مگاهرتزی برای استاندارد 802.11an و داشتن لایسنس سطح 3 در این روتر بورد با قیمت حدودا 65 دلاری از آن یکی از بهترین روترهای میکروتیک را می سازد.

انواع روتر میکروتیک 7 : روتربرد hEX PoE lite

  • روتربرد پلاستیکی
  • ۵ پورت اترنت
  • یک پورت USB2.0
  • می تونه ۴ تا روتربرد دیگه رو روشن کنه
  • ۴ خروجی PoE
  • برای روتر مرکزی جهت CAPsMAN عالی
  • روتربرد مرکزی
  • هم برق و هم شبکه
  • پورت ۲ تا ۵ PoE Out هستش
  • هر چهار پورت ولتاژ یکسان
  • برای هر پورت ۱آمپر
  • پورت های محافظت دار هستند
  • دقیقا برای محیط های SOHO طراحی شده است
  • امکانات سخت افزاری :
  • پردازنده ۶۵۰ مگاهرتزی
  • ۶۴ مگابایت رم
  • لایسنس سطح ۴

لینک سازنده

انواع روتر میکروتیک 8 : روتربرد hAP ac

  • بهترین گزینه برای راه اندازی لابراتوارهای خانگی
  • روتربرد گران تر هست اما ارزش خرید بالایی داره
  • در واقع یک RB951G-2HnD هستش که حسابی مسلح شده
  • RB962UiGS-5HacT2HnT
  • از سری 9 روتربرد های میکروتیک هستش
  • تمام امکانات RouterOS را در ان یک جا داشت
  • برای لابراتوار نه برای یک شبکه بزرگ و واقعی..!!!!
  • 6 اینترفیس کابلی داره
  • 6 اینترفیس کابل شبکه گیگ
  • یکی از پورت ها SFP هستش
  • با نصب ماژول می توانید از فیبرنوری هم بهره ببرید
  • بعد از 6 عدد 2 اومد که یعنی این روتربرد 2 کارت وایرلس داره
  • یکی در باند 5
  • دیگری در باند 2
  • هر دو های پاور هستند در کارت وایرلس باند 5 شما استاندارد 802.11ac رو دارید
  • اما در باند دو فقط 802.11n شما رو همراهی می کند و نکته مهم که در اخر باید بگم هر دو کارت وایرلی این روتربرد دارای 3 chain هستند.
  • به پردازنده 720 مگاهرتزی و 128 مگابایت رم
  • این روتربرد هم PoE in دارد هم PoE Out
  •  

انواع روتر میکروتیک 9 : روتربرد RB1100AHx2

این روتر میکروتیک را می توان یکی از قدرتمند ترین ، قابل اعتماد ترین و بهترین روتر میکروتیک نامگذاری کرد. امروز برای یک پروژه از من مشاوره خواستند و من هم به ایشون RB1100AHx2 رو پیشنهاد دادم و چون به نظرم روتربرد بسیار ارزشمند و قوی هستش لازم دونستم برای شما عزیزان هم این روتربرد رو معرفی کنم.این روتربرد از سری روتربرد های هست که در نام گذاری ان از 4 رقم استفاده شده و استثنا هستش . اسمش ربطی به امکانات روتربرد نداره . روتربرد های با این نوع نام گذاری یا نشاندهنده سال ساخت است و یا بیشتر از 9 پورت دارد . AH در داخل اسم این روتربرد نشان دهنده ارتقا رم به 2 گیگابایت و پردازنده دوهسته ای این روتر برد است . همچنین این روتربرد دوهسته ای هست که اگر به نام اون دقت کنید می بینید که x2 درج شده است.این توان پردازسی می تواند یک میلیون پکت بر ثانیه را رمزنگاری کند.این روتربرد در یک باکس به صورت Rack Mount است و بسیار خنک کار می کند و فقط و فقط 1 یونتیت فضا اشغال می کند که فوق العاده است می توانید در عکس زیر نمای داخلی این روتربرد را مشاهده کنید. این روتر برد 13 پورت گیگابیت اترنت دارد که برای شبکه های در سایز متوسط بسیار عالی است متسفانه از پورت SFP خبری نیست و باید بگم اگر به فیبر احتیاج دارید این گزینه رو خط بزنید.در کنار این امکانات برای پشتیبانی حافظه جانه بی فقط می توانید روی Micro SD حساب کنید و از پورت USB هم خبری نیست.نکته که شاید زیاد اهمیتی هم نداشته باشه پشتیبانی از پورت کنسول جهت ارتباط با روتربرد است. توجه : این روتربرد خوشبختان از لایسنس سطح 6 پشتیبانی می کند ومی توانید بینهایت انلاین یوزر در usermanger داشته باشید و به راحتی می توانید از UserManager ان بدون نگرانی استفاده نمایید.

انواع روتر میکروتیک 10 : روتربرد RB3011UiAS-RM

اگر بحث قدرت و ارزان بودن روتر میکروتیک را در نظر دارید قطعا این روتر میکروتیک به درد شما می خورد. سلام ، روتربرد RB3011UiAS-RM یکی از بهترین های میکروتیک هست که با همراه داشتن پردازنده مناسب و دوهسته ای با فرکانس 1.4 گیگاهرتز و همچنین یک گیگابایت رم و همچنین پورت USB3.0 و از همه مهمتر داشتن لایسنس سطح 5 خیال شما رو از هر کانفیگی در سطح متوسط راحت می کنه این روتر با خود یک پورت SFP هم داره که می تونید بهش فیبر هم متصل کنید. قرار می دهد. این روتربورد با یک آداپتور 24 ولت و هچنین بسیار خنک کار می کند.این روتربرد به راحتی داخل رک نصب می شود و امکانت متنوعی را در اختیار شما خوبان قرار می دهد پس برای شبکه های سایز متوسط RB3011UiAS-RM را جز انتخاب های خود قرار دهید و بهتر بگویم بهترین انتخاب خود و ان را تهیه نمایید. قیمت این دستگاه فقط 179 دلار است پس بدون هیچ شکی RB3011UiAS-RM رو خریداری کنید

لینک سایت سازنده

انواع روتر میکروتیک 11 : روتربرد wAP ac

امروز قصد دارم روتربرد wAP ac را برای شما عزیزان معرفی کنم. روتربرد wAP ac یک روتربرد زدآب است که جهت پوشش وایرلسی برای دستگاهای بی سیم شما نقش Access Point را ایفا کند.این روتربرد برای فضا های آزاد مانند حیاط منازل - باغ ها و در هر جای که شما نیاز به پوشش وایرلس وسیع دارید بسیار مفید است. شرکت میکروتیک این روتربرد را به پورت گیگ و همچنین استاندارد 802.11ac مجهز کرده است که هم در باند 2 و هم در باند 5 کار می کند تا خیالتان از بابت سرعت را راحت کند البته به شرط این که دستگاه های بی سیم شما از فناوری 802.11ac پشتیبانی نباید و در یک جمله میکروتیک این روتربرد را محجوب و براق و دوستاشتنی طراحی کرده است. همانطور که گفته شد این روتربرد زدآب است و می توان با پیچ های مخصوص که برای ان در نظر گرفته شده است به هر دیوار خارجی ان را با خیال راحت نصب کرد. این روتربرد از یک پردازنده تک هسته ای با فرکانس هسته ای 720 مگاهرتز و 64 مگابایت رم برخوردار است که با توجه به کاربرد ان جهت Access Point کافی به نظر می رسد.این دستگاه جهت تامین انرژی لازم از PoE پشتیبانی می کند. نکته : این روتربرد لایسنس سطح 4 را به همراه دارد. قیمت این محصول 89 دلار است.

انواع روتر میکروتیک 12 : روتربرد Metal 52 ac

با توجه به نیاز روز افزون اینترنت در مکان های عمومی این نیاز باعث شد تا کمپانی های مختلف به سمت Access Point های مناسب با این شرایط شدند.کمپانی میکروتیک محصولات مختلفی در این زمینه تولید کرده است که یکی از جدیدترین دستگاه های ساخت شده توسط کمپانی میکروتیک روتربرد Metal 52 ac است.این روتربرد از دو باند 2 و 5 گیگاهرتز پشتیبانی می کند و شما بسته به نیاز خود یکی از این دو را می توانید انتخاب کنید. نکته مهم در این روتربرد پشتیبانی از استاندارد 802.11ac است که سرعت حدود 1.6 گیگابیت بر ثانیه را برای کاربران شبکه وایرلس فراهم می اورد و مهمتر از ان پشتیبانی از پورت گیگ است که خوشبختانه این روتربرد از پورت اترنت گیگ پشتبانی می کند. در داخل جعبه این روتربرد یک عدد انتن omni 6db موجود است که می توانید ان را به راحتی روی روتربرد نصب کنید و یا ان را با کانکتور ال مانند نصب کنید. همچنین اگر نیاز با انتن قوی تر داشتید می توانید از انتن با db بالاتر بهر بگیرید و ان را روی روتربرد نصب کنید. منبع تغذیه این روتربرد یک اداپتور 24 ولت است که با استفاده از یک مبدل poe تامین می شود. برای نصب این روتربرد می توانید با استفاده از بست اهنی که در جعبه ان وجود دارد استفاده کنید و ان را به یک لوله متصل و نصب کنید.از دیگر امکانات این روتربرد نیز می توان به پردازنده 720Mhz و همچنین 64MB حافظه ram و همچنین لایسنس سطح 4 اشاره کرد.

انواع روتر سویچ میکروتیک 13 : سویچ CRS125-24G-1S-RM

همه دوستان با مفهوم سوئیچ آشنا هستند و می دانند که به دو managed و unmanaged تقسیم می شوند سوئیچ های Managed علاوه بر وظایف پایه یک سوئیچ یکسری اعمال را برای ما انجام میدهند مانند پورت سکیوریتی یا VLAN بندی و غیره ... در شرکت سیسکو دسته بندی برای سوئیچ ها قائل شده اند و سوئیچ های که اعمال Layer 2 را انجام می دهند را سویئچ Layer 2 می خوانند و همچنین برای سوئیچ های که اعمال Layer 3 را انجام می دهند را سویئچ Layer 3 می خوانند و شما برای داشتن امکانات بیشتر باید هزینه بسیار زیادی نمایید.

اما میکروتیک سیاست دیگری دارد و وقتی شما یم سوئیچ میکروتیک را خریداری می کنید علاوه برا امکانات Layer3 یک روتربرد نیز در ان تعبیه شده است و شما می توانید علاوه بر اعمال یک سوئیچ یکسر امکانت روتر را نیز داشته باشید. البته محصولات سیسکو محصولات سیسکو است و در کیفیت بالای ان شکی نیست و سوئیچی که معرفی می کنم برای محیط های SOHO طراحی و ساخته شده است.برای یادگیری بهتر و آشنایی بیشتر با تجهیزات میکروتیک به دوره های آموزش میکروتیک مراجعه کنید.

Cloud Router Switch سوئیچ های هوشمندی هستند که ترکیب شده از سوئیچ لایه 3 و روتربرد هستند و از خانواده RouterOS قدرت می گیرند. تمام قابلیت های سوئیچ در Switch menu موجود است اما اگر بخواهید می توانید یک پورت از پیکربند سوئیچ خارج کنید و به عنوان پورت یک روتربرد از ان استفاده کنید.این محصول به شما این امکان را می دهد که انتخاب کنید کدارم پورت برای روتینگ و کدام پورت برای سوئیچ سیمی سریع استفاده شود. یک محصول کامل برای روتینگ و سوئیچنگ در محیط های SOHO : قابل اتصال Ethernet, Fiber, or 4G برای اتصال به اینترنت شما می توانید به عنوان روتربرد Gateway با VPN و یا فایروال از این سوئیچ استفاده کنید این محصول 25 پورت گیگ دارد که شامل 24 پورت اترنت و 1 پورت SFP است و همچنین بسیار خنک کار می کند و از یک آداپتور 34 ولت برای منبع تغذیه بهر می برد تصمیم با شماست.

پورت اسکن (Port Scan) چیست؟ معرفی انواع اسکن پورت در هک و نفوذ

 

 

فرآیند اسکن پورت یا Port Scanning چیست و چند نوع اسکن پورت وجود دارد؟ اگر بخواهیم تعریفی از اسکن پورت یا پورت اسکن داشته باشیم ، باید ابتدا درک عمیقی از مفهوم پورت و ماهیت Port های کامپیوتر داشته باشیم. بدیهی است که افرادیکه به دنبال مفهوم پورت اسکن می گردند با ماهیت پورت های کامپیوتری و کاربردشان آشنایی دارند و صرفا می خواهند برای مصارف امنیت شبکه و ارتباطات یا هک و نفوذ ، بیشتر در بحث Port Scanning که یکی از محبوب ترین روشهای کسب اطلاعات درباره هدف نفوذ است ، در این خصوص اطلاعات به دست بیاورند.

من محمد نصیری هستم ، هکر کلاه خاکستری و مشاور امنیت سایبری ، قبل از اینکه ادامه مقاله را بخوانید و به زبان ساده مفهوم پورت اسکن و انواع آن را یاد بگیرید پیشنهاد می کنم مقاله دیگری از بنده با عنوان پورت چیست را در همین لینک مشاهده کنید. اگر علاقه مند به مباحث هک و نفوذ هستید حتما بعد از خواندن این مقاله به آموزش هک و دوره آموزش سکیوریتی پلاس و البته دوره آموزش CEH برای یادگیری بهتر و عمیقتر مفاهیم پورت اسکن در هک و نفوذ مراجعه کنید.

اسکن پورت یا پورت اسکن چیست؟

ارتباطات در کامپیوترها به وسیله پروتکل ها انجام می شوند و پروتکل ها برای اینکه بتوانند به درستی بین کامپیوترها ارتباط برقرار کنند از یک شماره پورت مشخص استفاده می کنند تا همدیگر را متوجه بشوند. این شماره پورت ها برای سرویس های مشخصی رزرو شده است و شما با شناخت این شماره پورت ها می توانید تشخیص بدهید چه نوع سرویسی بر روی چه سیستم عاملی در حال اجرا است. برای مثال شماره پورت 53 برای سرویس DNS و شماره پورت 443 برای سرویس SSL است.

به زبان ساده تر ، وقتی صحبت از اسکن کردن پورت های باز می شود ، ما می خواهیم بدانیم که چه سرویس هایی بر روی کامپیوتر مورد نظر ما فعال هستند . فهمیدن اینکه چه سرویسی در پورت اسکن فعال است به شما در فرآیند های مختلفی کمک می کند از تشخیص نوع سرویس برای هک و تست نفوذ گرفته تا رفع مشکلات ارتباطی شبکه ، بنابراین اگر بخواهیم در یک جمله تعریف پورت اسکن را داشته باشیم می گوییم ::: Port Scanning فرآیندی است که از طریق بررسی پورت های کامپیوتر ، به ما نشان می دهد که چه نوع سرویس هایی بر روی کامپیوتر ( مودم ، روتر و ... ) مورد نظر ما در شبکه قابل دسترس و فعال هستند.

معرفی انواع پورت اسکن ( Port Scan )

تکنیک های متعددی در اسکن پورت های شبکه وجود دارد که معمولا این روزها بصورت دستی انجام نمی شوند. یکی از نکاتی که در انواع پورت اسکن های امروزی بسیار مهم است ، مخفی بودن و ناشناس بودن و ناشناس ماندن فردی است که فرآیند پورت اسکن را انجام می دهد. تکنیک های پورت اسکن دائما در حال به روز رسانی هستند و به همین دلیل انواع پورت اسکن یک چیز ثابت و دائمی نیست و دائما ممکن است در حال به روز رسانی باشد. اما در ادامه ما بر اساس تعریف هایی که در دوره آموزش CEH یا هک قانونمند بصورت استاندارد داریم ، انواع پورت اسکن را با هم بررسی می کنیم.

انواع اسکن پورت قسمت 1 : پورت اسکن تهی یا Null Scan چیست؟

Null به معنی تهی یا پوچ می باشد و در فرآیند Port Scanning ما برای اینکه بدانیم یک پورت باز است یا بسته است یا وضعیت آن را شناسایی کنیم می توانیم از این تکنیک استفاده کنیم. دقت کنید که این تکنیک Port Scanning بصورت ویژه برای سیستم عامل های خانواده Unix طراحی شده است و به هیچ عنوان بر روی سیستم عامل های ویندوزی پاسخ نخواهد داد.

زمانیکه صحبت از Null Scan می شود در واقع یعنی ما هیچ Flag ای بر روی Packet های Port Scan خودمان قرار نمی دهیم یا در اصطلاح فنی تر در Null Scan کلیه TCP Flag های ما در حالت Off قرار دارند. در چنین حالتی اگر سرور مورد نظر پورت Closed شده داشته باشد در پاسخ به Null Scan یک TCP RST ارسال می کند و اگر پورت مورد نظر باز باشد Packet غیر معتبر شناخته شده و اصطلاحا Discard می شود.

در حالت Null Scan تمامی TCP Header ها مانند ACK ، FIN ، RST ، SYN ، URG و PSH به شکل NULL یا مقدار دهی نشده تغییر خواهند کرد. در سیستم عامل های خانواده BSD ( خانواده Unix ) هسته سیستم عامل در صورتیکه تشخیص دهد packet ورودی دارای این خاصیت های Null است در صورت باز بودن پورت ، Packet را Drop می کند و در صورت بسته بودن پورت یک RST Flag به سمت Scanner ارسال خواهد کرد به این معنا که پورت در حالت Closed قرار دارد.

در این نوع اسکن flag ها برخلاف حالتی که در Xmas Scan وجود دارند استفاده می شوند اما نتیجه خروجی به شکل خروجی اسکن های FIN و Xmas خواهد بود. بسیاری از سیستم عامل های تحت شبکه ، درنحوه برخورد با چنین بسته هایی رفتارهای مشخصی انجام می دهند ، در مقایسه سیستم عامل های خانواده یونیکس و ویندوز ، خانواده ویندوز به هیچ عنوان عکس العمل مشخصی در قبال این نوع Scan ها نداشته و این نوع اسکن نتیجه مناسبی برای این خانواده بازگشت ندارد. اما از مهمترین مزایای این نوع اسکن می توان به دور زدن سیستم های تشخیص نفوذ یا IDS ها و همچنین مکانیزم Three-way Handshake پروتکل TCP اشاره کرد.

انواع اسکن پورت قسمت 2 : پورت اسکن کامل یا Full TCP Scan چیست؟

یکی از معروف ترین تکنیک هایی که برای Port Scanning مورد استفاده قرار می گیرد و معمولا تازه کارها از آن استفاده می کنند به نام TCP Full Scan است. در این نوع Port Scanning نرم افزار Scanner شما به ترتیب از شماره 0 تا شماره 65535 شروع به برقراری یک ارتباط کاملا طبیعی و طبق روال پروتکل TCP می کند.

همانطور که می دانید در پروتکل TCP در هنگام برقراری یک ارتباط فرآیندی به نام Three-way Handshake یا دست دادن سه مرحله ای انجام می شود که در این حالت ابتدا کامپیوتر درخواست دهنده یک Packet به نام TCP SYN برای سیستم هدف ارسال می کند ، SYN مخفف Synchronization است و یعنی کامپیوتر می خواهید یک درخواست برای ارتباط بگیرد.

در مرحله دوم کامپیوتر مقصد به محض دریافت Packet مورد نظر در صورت باز بودن پورت مورد نظر یک Packet به شکل SYN-ACK ارسال می کند یعنی اینکه با درخواست ارتباطی شما موافقت شده است و در اینجا سیستم درخواست دهنده باید به این درخواست پاسخ ACK برای تایید برقراری ارتباط بدهد. با همین روش اگر فرآیند ها به صورت کامل انجام شوند می توان پورت های باز را شناسایی کرد.

ساده ترین نوع پورت اسکن به نام Full TCP Scan یا همین موردی بود که ما در اینجا معرفی کردیم ، این نوع اسکن به اسکن وانیلی یا Vanilla Scan هم معروف است. همانطور که دیدید در این نوع Scan هیچ اتفاق غیرعادی نیوفتاد ، بزرگترین مزیت این اسکن سادگی انجام و نتیجه آن است و بزرگترین مشکل آن شناسایی بسیار راحت آن توسط فایروال های بسیار ساده است و به همین دلیل هم این نوع اسکن را هکرهای مبتدی به کار می برند.

انواع اسکن پورت قسمت 3 : پورت اسکن مخفی یا Stealth Scan چیست؟

خوب از انواع Port Scanning هایی که تا به حال معرفی کردیم اکثر آنها فقط و فقط برای سیستم عامل های خانواده لینوکس و یونیکس کاربردی بودند. امروز می خواهیم به نوعی از پورت اسکن در توسینسو بپردازیم که تقریبا بر روی تمامی سرورها و سیستم عامل ها قابل اجرا است.

در این نوع اسکن که به عنوان اسکن مخفی یا Stealth هم معروف است فقط و فقط یک Frame از نوع TCP بر روی یک پورت ارسال می شود ، هیچ فرآیند TCP Handshaking اضافه یا اطلاعات انتقالی Packet اضافه ای در این نوع اسکن ارسال نمی شود و فقط یک در اصطلاح Single Frame برای هدف ارسال می شود تا پاسخی که داده می شود تجزیه و تحلیل شود.

همانطور که در این نوع اسکن یک Frame ارسال می شود انتظار دریافت فقط یک Frame از مقصد و نه بیشتر از آن می رود. نام دیگر این نوع اسکن Half-Open Scan یا اسکن نیمه باز است !! یعنی اینکه فرآیند TCP Handshake در این نوع اسکن کامل نمی شود به محض اینکه تشخیص داده شود که وضعی یک پورت چگونه است به Session ای که هنوز کامل نشده است خاتمه داده می شود.

این نوع تکنیک Port Scanning به عنوان SYN Scan یا TCP SYN Scan نیز شناخته می شود زیرا فقط و فقط یک Packet از نوع SYN در فرآیند TCP Handshake ارسال می کند و تمام !!! این سرعت عمل و اینکه ارتباط اصلا برقرار نمی شود که تحلیلی بر روی ترافیک آن انجام شود برای اسکنر خوب است زیرا اصلا ارتباطی کامل نمی شود که بخواهد کسی آن را تحلیل کند. این نوع اسکن کردن به همین دلیل اسکن مخفی یا Stealth Scan هم گفته می شود چون ارتباطی برقرار نمی شود که ترافیک آن شناسایی شود ! یا شناسایی آن بسیار دشوار است.

البته فرآیند TCP Three-Way Handshake در Stealth Scan پیاده سازی می شود با این تفاوت که در آخرین مرحله از Handshake به جای اینکه تاییده داده شود که ارتباط برقرار شود ، اسکنر RST ارسال می کند و ارتباط را Reset می کند تا ادامه مراحل انجام نشود. فرآیند کلی این نوع اسکن به این شکل است که ابتدا اسکنر یک بسته اطلاعاتی تکی بصورت SYN برای سرور ارسال می کند که بر روی پورت مورد نظری که می خواهیم اسکن کنیم ارسال می شود.

سرور بعد از اینکه بسته SYN را دریافت کرد ، در صورتیکه سرویسی بر روی پورت مورد نظر ارائه کند برای اسکنر بسته SYN//ACK ارسال می کند یعنی آماده برقراری ارتباط است و این یعنی پورت مورد نظر باز یا Open است. در همین حین اسکنر به جای اینکه برای سرور ACK ارسال کند برایش RST ارسال می کند و همانجا Connection را می بندد. اما اگر سرور در برگشت RST ارسال کند یعنی پورت مورد نظر بر روی سرور Closed است. این نوع اسکن تقریبا برای روی همه سیستم عامل ها قابل استفاده است.

انواع اسکن پورت قسمت 4 : پورت اسکن لیستی یا List Scan چیست؟

در یک List Scan فرآیند شناسایی سیستم های روشن و فعال در شبکه بصورت کاملا غیر مستقیم انجام می شود. در این نوع اسکن شما می توانید لیستی از Host های موجود در شبکه را بدون اینکه حتی آنها را ping کنید یا به آنها متصل شوید به دست بیاورید و لیستی از IP ها و یا Hostname های آنها را بدست بیاورید. این نوع اسکن نیز طبیعتا در دسته بندی پورت اسکن قرار نمی گیرد و فقط برای شناسایی سیستم های روشن در شبکه به کار می رود.

لیستی که در ابتدا در این نوع اسکن به دست می آید با توجه به اینکه هیچگونه ارتباط مستقیمی با سیستم هدف برقرار نکرده است در قالب Not Scanned یا اسکن نشده به نمایش گذاشته می شود. بصورت پیشفرض با استفاده از مکانیزم Reverse DNS نرم افزای مثل Nmap سعی می کند که اسم ها را به IP ها تبدیل کند و برعکس ... در زیر نمونه ای از خروجی یک List Scan را مشاهده می کنید :

پورت اسکن

دقت کنید که List Scan یک پیش زمینه برای انجام یک Active Scan است ، اگر شما آدرسی را اشتباه وارد کرده باشید تشخیص می دهد و به شما اعلام می کند. این نوع اسکن کارآمدی زیادی ندارد اما برخی اوقات برای انجام و تبدیل اسم به IP و برعکس با استفاده از DNS می تواند مفید باشد.

انواع اسکن پورت قسمت 5 : پورت اسکن کریسمس یا Xmas Scan چیست؟

یکی از انواع تکنیک های Port Scanning معروف که به صورت ویژه برای شناسایی پورت های باز در سیستم عامل های خانواده لینوکس کاربرد دارد Xmas Scan یا Christmas Scan است . دلیل نامگذاری این نوع پورت اسکن به نام کریسمس حالت خاص Flag گذاری بر روی آن است که به شکل 00101001 دیده می شود و این بایت Flag شبیه ساختار درخت کریسمس تشبیه می شود.

در این نوع اسکن از Flag های URG,PUSH و FIN برای شناسایی پورت های سیستم هدف استفاده می شود. اگر پورت بسته باشد سیستم هدف یک RST به سمت مبدا ارسال می کند . یکی از مهمترین مواردی که از این نوع اسکن استفاده می شود شبکه هایی با سیستم های زیاد است که می خواهیم سیستم های روشن را به همراه سرویس هایی که بر روی آنها وجود دارند به یکباره شناسایی کنیم.

در برخی اوقات در این تکنیک همه TCP Flag ها قرار داده می شوند و به همین دلیل سیستم هدف به یک بار Hang می کند !! سیستم هدف زمانیکه بصورت همزمان سه Flag بصورت URG-PSH-FIN دریافت کند گیج می شود. البته دقت کنید که این نوع اسکن صرفا بر روی سیستم هایی قابل استفاده است که مکانیزم کاری آنها مبتنی بر RFC 793 باشند.این روش اسکن کردن همانطور که عنوان کردیم بصورت ویژه برای خانواده یونیکس و به ویژه BSD ها طراحی شده است و بر روی خانواده Windows NT هیچ کاربردی ندارد.

اگر شما بصورت اشتباه این نوع اسکن را بر روی خانواده ویندوز انجام بدهید به شما همه پورت های مقصد را باز نشان می دهد و به همین دلیل ممکن است فرآیند تست نفوذ شما کاملا اشتباه انجام شود. بصورت خلاصه اگر شما Xmas Scan بر روی سیستم هدف انجام دادید و سیستم مقصد در پاسخ هیچ عکس العملی نشان نداد یعنی پورت مورد نظر باز است و اگر RST ارسال کرد یعنی پورت مورد نظر بسته است. از مزایای این روش دور زدن IDS ها و IPS ها است و در عین حال از معایت آن کار نکردن در محیط های ویندوزی است.

انواع اسکن پورت قسمت 6 : پورت اسکن FIN Scan چیست؟

همانطور که می دانید در فرآیند Port Scanning فرآیند Three-way Handshake ای که TCP انجام می دهد بسیار کاربردی است. بنابراین زمانیکه صحبت از FIN Scan می شود طبیعتا شما ناخودآگاه باید به این فکر بیوفتید که منظور Flag ای از TCP به شکل Finish است که برای پایان دادن به یک TCP Session استفاده می شود.

در این نوع Port Scann که از حماقت محض فایروال های قدیمی و Stateless استفاده می شود. در واقع زمانیکه صحبت از FIN Scan می شود نرم افزار Port Scanner ما یک بسته اطلاعات با Flag ای به شکل FIN به معنی پایان Session برای فایروال یا Host مقصد ارسال می کند ، اگر هیچ پاسخی دریافت نشد به منزله Open بودن پورت است و اگر بازگشت بصورت RST//ACK بود یعنی پورت سرور مورد نظر در حالت Closed قرار دارد.

هر چند این روش از اسکن کردن در نسخه های امروزی سیستم عامل ویندوز دیگر جوابگو نیست اما همچنان برای اسکن کردن سرویس هایی که پشت فایروال های درپیتی Stateless هستند پاسخگو است. وقتی فایروال های احمق FIN Flag را می بینند با خودشان فکر می کنند که احتمالا یک Session ای از قبل وجود داشته است و الان می خواهد پایان بپذیرد بنابراین اجازه عبور بسته اطلاعات را می دهند !! امروزه اینگونه اسکن نیز زیاد جوابگوی کار ما نیست و با انواع Port Scan های پیشرفته تر جایگزین شده است اما به هر حال برای حملات DOS نیز می توان از این نوع Scan استفاده کرد.

انواع اسکن پورت قسمت 7 : پورت اسکن TCP Idle Scan چیست؟

خوب تا اینجای کار در توسینسو انواع مختلفی از تکنیک های پورت اسکن را به شما عزیزان معرفی کردیم اما در همه این تکنیک ها یک چیز مشترک بود ، همه اسکن ها مستقیما توسط سیستم مهاجم انجام می شد و درصد شناسایی مهاجم در این نوع اسکن ها بسیار بالا می رفت هر چند که مخفی کاری نیز انجام شده باشد در هر حال امکان شناسایی وجود دارد.

امروز می خواهیم در خصوص پیچیده ترین و در عین حال باحال ترین نوع پورت اسکن در دنیا صحبت کنیم و آن چیزی نیست به جز Idle Scan ... در این نوع اسکن در ساده ترین تعریف ممکن ، شما به هیچ عنوان بصورت مستقیم به سرور مقصد متصل نمی شوید که درصدی احتمال شناسایی وجود داشته باشد !! شما کارتان را از طریق یک سیستم واسط انجام می دهید که در اصطلاح امنیت و هک به این سیستم قربانی که اسکن از طرف آن ثبت و ضبط می شود Zombie گفته می شود.

توسط شخصی به نام Antirez طراحی و معرفی شد ، محقق و پژوهشگر حوزه امنیتی که ابزار hping2 را نیز به دنیا معرفی کرد. از این نوع پورت اسکن به عنوان پورت اسکن کاملا مخفی یا completely blind port scan نام برده می شود. مهاجم در این نوع اسکن کردن حتی یک بسته اطلاعاتی نیز به سمت هدف ارسال نمی کند که درصدی احتمال شناسایی مهاجم وجود داشته باشد. این Zombie ها هستند که فرآیند پورت اسکن را در این حالت انجام می دهند و در هر مکانیزم Log برداری فایروال یا سیستم تشخیص نفوذ ، آدرس Zombie ها ثبت و ضبط خواهد شد.

یکی از دلایل محبوبیت این نوع پورت اسکن در میان هکرهای کلاه سیاه این است که می توانند اسکن ها را از کامپیوترهای Zombie ای انجام بدهند که در دایره اعتماد یا Trust سرور مقصد قرار دارند و بنابراین خیلی ساده تر می توان عملیات شناسایی را انجام داد.

برخلاف تکنیک های پورت اسکنی که تاکنون در توسینسو معرفی شده است ، Idle Scan بسیار بسیار پیچیدگی بیشتری دارد اما قرار نیست شما زیاد درگیر این پیچیدگی ها شوید و صرف اینکه متوجه باشید مکانیزم کاری این نوع اسکن به چه شکل است برای این مقاله کفایت می کند ، بصورت کلی فرآیند پورت اسکن توسط این تکنیک به شکل زیر می باشد ، در ابتدا یک سری دانش اولیه برای ورود به این نوع اسکن الزامی است :

  • یکی از روشهای مرسومی که باز بودن یک پورت TCP را تشخیص می دهد ارسال یک بسته SYN برای برقراری ارتباط به پورت مورد نظر است. اگر سیستم هدف در پاسخ بسته SYN//ACK به منزله تایید برقرار ارتباط را بازگشت داد یعنی پورت مورد نظر باز است و اگر در پاسخ بسته RST برای ریست کردن ارتباط ارسال کرد پورت مورد نظر بسته است . این مکانیزم در Idle Scan نیز وجود دارد و قبلا در توسینسو در قسمت SYN Scan کاملا تشریح شده است.

  • هر ماشینی که بسته اطلاعاتی ناشناخته ای بصورت SYN//ACK دریافت کند با RST قطعا پاسخ خواهد داد. هرگونه RST بی مورد در فایروال ها نادیده گرفته می شود .

  • هر بسته اطلاعاتی از نوع IP در اینترنت برای خودش دارای یک Fragment Identification Number یا IP ID می باشد که شناسه منحصر به فرد آن سیستم یا بسته اطلاعاتی نیز خواهد بود. با توجه به اینکه اکثر سیستم عامل های امروزی از مکانیزم افزایش مقدار IP ID در ارسال بسته های اطلاعاتی خودشان استفاده می کنند ، با شنود کردن IPID های سیستم های قربانی می توان تعداد بسته های اطلاعات و زمان و سایر اطلاعاتی از این قبیل را بدست آورد و در Idle Scan ما از این IPID برای اسکن کردن واسط استفاده می کنیم.

  • خوب حالا با توجه به سه نکته گفته شده در بالا ، این امکان وجود دارد که یک مهاجم با استفاده از IPID یک سیستم واسط قربانی ، یک ماشین دیگر را هدف اسکن کردن قرار بدهد ، اما فرآیند فنی Idle Scan نیز قابل تامل است ، بصورت کلی ، فرآیند Idle Scan یک فرآیند سه مرحله ای است که شامل همه مراحل برای اسکن کردن هر پورت بصورت مجزا می باشد ، یعنی برای اسکن کردن ده عدد پورت ، ده بار باید فرآیند زیر انجام شود که به شکل زیر می باشد :

  • باید بر روی سیستم قربانی Zombie به دنبال IP ID گشت و آن را ثبت کرد.

  • از طرف سیستم Zombie به سمت سیستم قربانی بر روی پورت مورد نظر یک بسته SYN ارسال کرد. بر حسب وضعیت پورت مورد نظر کامپیوتر هدف ممکن است باعث شود که IP ID بعدی اضافه شود یا نیازی به اضافه کردن آن نباشد و بدون تغییر بماند.

  • مجددا به دنبال IP ID جدید سیستم Zombie می گردیم و آن را ثبت می کنیم. برای بررسی کردن وضعیت پورت IP ID جدید را با IP ID قدیمی مقایسه می کنیم و متوجه می شویم که وضعیت پورت مورد نظر چگونه است زیرا سیستم قربانی درخواست را به سمت Zombie هدایت کرده است. این فرآیند برای همه پورت های مورد نظر مجددا از مرحله اول انجام می شود.

  • تا اینجای کار هر نوع Port Scan و روشهای مختلف اسکن کردن سیستم مقصدی که بررسی کردیم مبتنی بر پروتکل های TCP بود و فرآیند سه مرحله ای که انجام می شد. اما در UDP Scanning یا بهتر بگوییم UDP Raw ICMP Port Unreachable Scanning ما به جای TCP از UDP برای اسکن کردن استفاده می کنیم . یکی از مشکلات مهمی که هر متخصص در این خصوص باید بداند این است که UDP یک پروتکل Connectionless است یعنی زیاد خودش را درگیر گرفتن تاییده یا Acknowledge در سیستم مقصد نمی کند.

    به همین دلیل ممکن است فرآیند پورت اسکن با استفاده از UDP چندان قابل اعتماد نباشد. روش اسکن کردن با UDP به نسبت اسکن های TCP دشوارتر است. شما یک Packet را به سمت مقصد ارسال می کنید اما نمی توانید مطمئن شوید که بسته مورد نظر شما به مقصد رسیده است یا خیر ؟ یا اینکه سیستم مقصد روشن است یا خاموش است یا فیلتر شده است !!

    پس از اینکه این فرآیند انجام شد ، IP ID مربوط به Zombie بایستی یک یا دو عدد زیاد شده باشد. اضافه شدن یک عدد به این معنی است که Zombie بسته اطلاعاتی خاصی ارسال نکرده است و از آن Packet ای در واقع خارج نشده است ، مگر پاسخ آن به کامپیوتر مهاجم که ما هستیم ( اسکنر ) . این کمبود بسته اطلاعاتی به منزله بسته بودن پورت مورد نظر است ، یعنی کامپیوتر هدف که اسکن شده است به سمت سیستم Zombie یک بسته ریست فقط ارسال کرده است که از طرف Zombie هم Ignore شده است.

    اما اگر عدد IP ID دو عدد زیاد شده باشد به منزله باز بودن پورت مورد نظر است زیرا سرور مقصد به سمت سیستم Zombie بسته اطلاعاتی بازگشتی داده است و درخواست برقراری ارتباط داده است. البته این ساختار بسیار ساده تشریح شده است و در خصوص Idle Scan بحث های زیادی می توان انجام داد. فقط به این مسئله نیز دقت کنید که Zombie چیزی نیست که همیشه در دسترس باشد و شما باید یک سیستم Zombie برای اینکار از قبل آماده داشته باشید یا با استفاده از اسکریپت های خاص این قربانی های واسط را پیدا کنید.

    انواع اسکن پورت قسمت 8 : پورت اسکن UDP Scan چیست؟

  • تا اینجای کار هر نوع Port Scan و روشهای مختلف اسکن کردن سیستم مقصدی که بررسی کردیم مبتنی بر پروتکل های TCP بود و فرآیند سه مرحله ای که انجام می شد. اما در UDP Scanning یا بهتر بگوییم UDP Raw ICMP Port Unreachable Scanning ما به جای TCP از UDP برای اسکن کردن استفاده می کنیم . یکی از مشکلات مهمی که هر متخصص در این خصوص باید بداند این است که UDP یک پروتکل Connectionless است یعنی زیاد خودش را درگیر گرفتن تاییده یا Acknowledge در سیستم مقصد نمی کند.

    به همین دلیل ممکن است فرآیند پورت اسکن با استفاده از UDP چندان قابل اعتماد نباشد. روش اسکن کردن با UDP به نسبت اسکن های TCP دشوارتر است. شما یک Packet را به سمت مقصد ارسال می کنید اما نمی توانید مطمئن شوید که بسته مورد نظر شما به مقصد رسیده است یا خیر ؟ یا اینکه سیستم مقصد روشن است یا خاموش است یا فیلتر شده است !!

    اما در بین همه پروتکل هایی که بصورت UDP کار می کنند ICMP این امکان را به شما می دهد که باز یا بسته بودن پورت را تشخیص بدهید. اگر شما یک بسته UDP از نوع ICMP بدون هیچگونه درخواست سرویس خاصی ( بدون درخواست Application خاصی ) به سمت سرور بر روی یک پورت خاص سرور مقصد ارسال کنید ، IP Stack در پاسخ به شما پیام ICMP port unreachable packet را صادر خواهد کرد یعنی پورت مورد نظر باز است.

    اگر در پاسخ به شما یک خطای ICMP مشاهده شد ، پورت مورد نظر بسته است و اگر سرور مورد نظر هیچ اطلاعی در خصوص باز بودن یا بسته بودن پورت در اختیار شما قرار نداد در نتیجه پورت مورد نظر توسط فایروال فیلتر شده است. این اتفاق برای این رخ می دهد که پورت های باز مجبور نیستند در پاسخ به یک درخواست تاییده بدهند و پاسخ برگردانند و همچنین پورت های بسته نیز مجبور نیستند که پیام خطا ارسال کنند .

    زمانیکه شما یک بسته اطلاعاتی را به سمت یک پورت UDP ارسال می کنید بیشتر سیستم ها در پاسخ خطای ICMP Port Unreachable را پاسخ می دهند. بنابراین شما می توانید متوجه شوید که پورت مورد نظر باز نیست. با توجه به اینکه بسته های UDP اهمیتی به خطاها نمی دهند ، اسکنرهای UDP مجددا بسته اطلاعاتی مورد نظر را مرتب ارسال می کنند تا مطمئن شوند که بسته به مقصد رسیده است .

    اسکنرهای UDP بسته هایی که از بین رفته اند در حین انتقال را نیز به عنوان پورت های باز تشخیص می دهند که یکی از نقاط ضعف مهم این نوع اسکن می باشد. علاوه بر این این تکنیک اسکن کردن بسیار کند است و این محدودیت زمان نیز به دلیل محدودیت های خطاهای ICMP ای است که در این پروتکل وجود دارد. سیستم مقصد برای تشخیص پورت های بسته یا unreachable بایستی به سوکت ICMP خام دسترسی داشته باشد. بسیاری از تروجان ها و کدهای مخرب از پورت های UDP برای انتقال داده های خودشان استفاده می کنند.

    انواع اسکن پورت قسمت 9 : پورت اسکن ICMP Echo Scan چیست؟

    این نوع از اسکن کردن در دسته بندی پورت اسکن ها در نرم افزارهای مختلف قرار نمی گیرد و شما به عنوان یک متخصص امنیت شبکه باید بدانید که ICMP Echo Scanning برای شناسایی سیستم های روشن در شبکه استفاده می شود ، اینکار توسط Ping کردن تمامی ماشین هایی که در محدوده آدرس تعریف شده وجود دارند انجام می شود. در این نوع حمله از روش جالبی استفاده می شود ، مهاجم در بسته های ICMP را به سمت آدرس شبکه یا Broadcast Address شبکه مورد نظر ارسال می کند و از این طریق تنها یک درخواست به این آدرس باعث می شود که درخواست Echo Request به همه سیستم های موجود در آن Subnet ارسال شود.

  • سیستم هایی که در شبکه روشن باشند با استفاده از Echo Reply به درخواست مهاجم پاسخ می دهند و اعلام موجودیت می کنند.مکانیزم اسکن ICMP Echo فقط در سیستم عامل های خانواده لینوکس و یونیکس و البته خانواده BSD قابل استفاده است.

    در این خانواده از سیستم عامل ها پشته پروتکل TCP/IP به گونه ای طراحی شده است که به Echo Request هایی که از سمت آدرس Broadcast در شبکه دریافت می شود سیستم عامل پاسخ می دهد. در سیستم عامل های خانواده ویندوز پشته پروتکل TCP/IP به گونه ای طراحی شده است که به این درخواست ها از آدرس Broadcast شبکه بصورت پیشفرض پاسخ نمی دهد به همین دلیل Echo Scan در خانواده ویندوز چندان کاربردی ندارد.

  • همانطور که قبلا هم اشاره کردیم ، ICMP Echo Scan به عنوان یک تکنیک Port Scanning بکار نمی رود چون هیچگونه پارامتری و اثری از پورت در نحوه شناسایی سیستم عامل های شبکه وجود ندارد. تنها کاربرد آن شناسایی سیستم عامل های فعال در شبکه است. شما براحتی می توانید با ابزاری مثل Zenmap این نوع اسکن را انجام بدهید.

    پارامتر Latency یا تاخیر در خروجی Zenmap به معنی مدت زمانی است که بسته توسط سیستم عامل دریافت شد و پاسخ داده شد است.Echo Scan اگر طبیعتا شما پروتکل ICMP را بر روی سیستم ها بسته باشید امکان شناسایی چیز خاصی را ندارد ، با توجه به اینکه اکثر سیستم های موجود در شبکه این پروتکل را باز می گذارند بعضا می تواند به شناسایی سیستم های لینوکسی روشن در شبکه کمک کند ، این نوع اسکن هر چند زیاد کاربردی ندارد اما بعضا در مواردی که نیاز است که سریعتر سیستم ها شناسایی شوند می تواند مفید باشد.

    انواع پورت اسکن قسمت 10 : Decoy Scan چیست؟

    همانطور که قبلا در توسینسو بحث کردیم Port Scan کردن پشت فایروال ها و IDS ها به مراتب سخت تر از روشهای دیگر پورت اسکن است . قبلا در خصوص تکنیک Packet Fragmentation مطلبی را منتشر کرده ایم اما امروز در خصوص روش دیگری به نام Decoy Scan صحبت خواهیم کرد.

    این روش پورت اسکن چندان جذاب و جالب به نظر نمی رسد ، تمامی Packet ها به ظاهر از سمت ماشین اسکنر ارسال می شوند اما آدرس های Source که در بسته های اطلاعاتی ارسال می شوند بصورت Spoof یا جعل شده ارسال می شوند ، به زبان ساده تر پاسخ به بسته های اطلاعاتی ارسال شده به سمت کامپیوتر اسکنر برگشت داده نمی شود !!

  • این یکی از دلایلی است که این روش را چندان جذاب نمی کند برای اینکه وضعیت پورت ها به سختی شناسایی می شوند. در واقع این تکنیک بیشتر از اینکه نقش پورت اسکنر را داشته باشد برای جلوگیری از کردن از شناسایی آدرس IP مهاجم یا اسکنر استفاده می شود تا در لاگ های فایروال به اشتباه آدرسهای متفاوت ثبت شوند.

    آدرسهای IP که در این نوع پورت اسکن ( بهتر هست که دیگه اسم پورت اسکن روی این روش گذاشته نشه ) به عنوان Host قرار داده می شود بصورت تصادفی از Subnet ای که سرور هدف قرار دارد یا Subnet ای که ماشین مهاجم در آن قرار دارد بر روی Source قرار می گیرند. این نوع پورت اسکن در واقع روشی برای گمراه کردن فایروال ها برای لاگ برداری از Session ها است. در زیر نمونه از این نوع اسکن را در نرم افزار nmap مشاهده می کنید :

  •  

     

    nmap -D  

    همانطور که در دستور بالا مشاهده می کنید بعد از پارامتر D که نماد Decoy است آدرس های IP بصورت تصادفی قرار می گیرند.

    انواع پورت اسکن قسمت 11 : TCP Connect Scan چیست؟

    اسکن وانیلی چیست؟ Full Open Scan چیست؟ TCP Connect Scan چیست؟ به عنوان یک متخصص در حوزه امنیت اطلاعات شما باید بعد از این بدانید که قابل اعتمادترین نوع پورت اسکن از نوع TCP ، TCP Connect Scan یا Full Open Scan است که بعضا ما آن را به عنوان Vanilla Scan هم می شناسیم. در این نوع تکنیک پورت اسکن ، اسکنر یک درخواست برقراری ارتباط با سرور مقصد بر روی پورت مورد نظرش ارسال می کند ، این درخواست توسط سیستم TCP Connect اسکنر ارسال می شود .

    در طرف مقابل اگر سرور هدف بر روی پورت درخواستی در حالت Listening باشد فرمان TCP Connect موفقیت آمیز خواهد بود ، به این معنی که پورت مورد نظر باز است ، در غیر اینصورت پورت در دسترس نیست و سرویسی بر روی آن ارائه نمی شود.

  • در فرآیند TCP Three-way Handshake کلاینت به سمت سرور یک SYN Flag ارسال می کند که توسط سرور دریافت و توسط یک SYN+ACK Flag پاسخ داده می شود ، در بازگشت کلاینت توسط یک ACK Flag به منزله کامل شدن Connection است. در واقع در یک Connection کامل ارتباطی TCP هر دو طرف ارتباط را برقرار می کنند و در حالت استاندارد هر دو طرف هم ارتباط را پایان می دهند.

  • در اسکن وانیلی یا Vanilla Scan زمانیکه فرآیند TCP Handshake کامل شد ، کلاینت بصورت یکطرفه به ارتباط پایان می دهد و اگر ارتباط برقرار نشده باشد ماشینی که مورد اسکن قرار گرفته است بصورت ناخواسته دچار یک حمله DOS ساده می شود که اینکار باعث می شود شما بتوانید به عنوان اسکنر یک Socket جدید را ایجاد یا فراخوانی کنید.

    به همین دلیل امکان اسکن کردن پورت های جدید برای سرویس های جدید وجود خواهد داشت. این فرآیند تا زمانیکه حداکثر پورت های موجود بر روی سیستم هدف اسکن شوند قابل ادامه است. اگر پورت مورد نظر بر روی سرور بسته باشد ، سرور با ارسال یک RST+ACK Flag که برای Reset کردن Connection است پاسخ می دهد و کلاینت نیز در همین هنگام یک RST Flag دیگر برای اتمام ارتباط ارسال خواهد کرد. اینکار نیز توسط همان TCP Connect ای که فراخوانی شده است انجام می شود.

    ایجاد کردن Connect های مجزا ( فراخوانی تابع Connect ) برای هر پورت موجود باعث می شود که ناخودآگاه فرآیندپورت اسکن شما کند شده و مدت زمان زیادی را از شما بگیرد ، به ویژه اینکه لینک اینترنت شما هم ضعیف باشد. مهاجم در چنین مواقعی می تواند سرعت اسکن کردن خودش را با استفاده از موازی کاری سوکت ها زیاد کند یعنی بصورت همزمان بر روی چندین سوکت درخواست ارسال کند. اگر سرور مقصد مکانیزم بلاک کردن یا مسدود کردن I/O های زیاد را پیاده سازی نکرده باشد ، مهاجم می تواند بصورت همزمان همه سوکت های خودش را تجزیه و تحلیل و نتیجه را مشاهده کند.

    از معایب این نوع اسکن کردن می توان به سهولت شناسایی و فیلتر کردن آن اشاره کرد. با توجه به اینکه در این نوع از پورت اسکن رسما فرآیند TCP Handshake کامل می شود و Session ارتباطی برقرار و سپس قطع می شود ، کلیه Session ها در فایروال لاگ برداری و قابل ردیابی می شوند و همین امر می تواند باعث شناسایی و پیگرد مهاجم شود. اما از طرفی با توجه به اینکه دقت این نوع اسکن بسیار بالا است می توان برای فرآیند های اسکن کردن قانونی روی آن حساب ویژه ای باز کرد.لازم به ذکر است که این نوع اسکن بر روی هرگونه سیستم عاملی قابل استفاده است.

    انواع اسکن پورت قسمت 12 : تکنیک Packet Fragmentation چیست؟

    Packet Fragmentation چیست؟ خوب تا اینجای کار در توسینسو انواع و اقسام روش های مختلف Port Scanning را با هم یاد گرفته ایم و مفاهیم هر کدام را متوجه شده ایم . اما همیشه هم روشهای گفته شده کارایی لازم را ندارند به ویژه زمانیکه شما در پشت یک فایروال قرار داشته باشید فرآیند Port Scan بسیار دشوارتر خواهد بود. از این جهت روش های متنوع تری برای پورت اسکن پشت فایروال ها و سیستم های تشخیص نفوذ وجود دارد که یکی از جالبترین و جذاب ترین آنها روشی به نام Fragmentation Scanning یا Packet Fragmentation است.

  • همانطور که می دانید زمانیکه شما می خواهید یک Port Scan انجام بدهید یک بسته اطلاعاتی یا Packet بصورت کامل به سیستم مقصد ارسال می شود تا بررسی های لازم بر روی پورت ها را انجام بدهد. اما فایروال ها و سیستم های تشخیص نفوذ براحتی این نوع بسته هایی که برای اسکن کردن یا مصارف دیگر هستند را شناسایی می کنند و بعضا ممکن است عملیات اسکن شما ناموفق باشد.

    تکنیک Packet Fragmentation همانطور که از نامش هم پیداست یعنی یک بسته اطلاعاتی به جای اینکه بصورت کامل برای هدف حمله ارسال شود که ممکن است پشت یک IDS یا فایروال باشد ، بصورت تکه تکه شده برای هدف ارسال شده و بعد سرهم بندی می شود و نتیجه اعلام می شود.

    در واقع این تکنیک از پورت اسکن روش چندان جدیدی نیست و با دستکاری کردن روش های قبلی پورت اسکن به نتیجه رسیده است. شما در این روش TCP Header یک بسته اطلاعاتی IP را به قطعات کوچکتر تقسیم بندی می کنید به طوریکه فایروال های Packet Filtering توانایی تشخیص یک Packet کامل را نداشته باشند و به همین دلیل امکان شناسایی این مورد بسیار سخت می شود.

    اما در خصوص استفاده کردن از این نوع پورت اسکن دقت کنید ، برخی از نرم افزارها در نحوه برخورد با اینگونه بسته های اطلاعاتی ریز و تکه تکه شده مشکل دارند و نمی توانند این نوع ترافیک را تجزیه و تحلیل کنند. برای مثال برخی از نرم افزارهای Sniffer ممکن است به محض دریافت کردن چنین بسته های اطلاعاتی هنگ کنند و دچار اختلال شوند.

    اما خوب سیستم عامل ها و فایروال های تحت لینوکس معمولا مشکل خاصی با این نوع Fragment Packet ها ندارند و حتی در سیستم عامل های خانواده لینوکس Option ای به شکل CONFIG_IP_ALWAYS_DEFRAG به همین منظور وجود دارد.

    اما بسیاری از زیرساختارهای شبکه نیز با دریافت چنین بسته هایی کارایی خود را از دست می دهند یا کمی در کارایی شبکه آنها اختلال ایجاد می شود. این تکنیک بصورت ویژه و اختصاصی برای پورت اسکنرها طراحی شده است شما می توانید در پورت اسکنری مثل nmap با استفاده از سویچ f مشابه مثال پایین استفاده کنید :

    nmap –f 192.168.1.5 < Other Options >
    

    در مثال بالا ما به nmap می گوییم که با استفاده از packet های fragment شده بسیار کوچک اسکنی از نوع FIN و SYN را بر روی هدف انجام بدهد. به این نکته توجه کنید که روش فوق می تواند بسیار کاربردی باشد با توجه به اینکه بسیاری از مدیرهای شبکه بر روی فایروال های خودشان برای بالا بردن کارایی سیستم قابلیت packet reassembly را غیرفعال می کنند چون پردازش CPU فایروال را بالا می برد و به همین دلیل باعث می شود که بتوانیم پشت فایروال را اسکن کنیم .

    در سیستم های تشخیص نفوذی مثل snort هم پیشفرض قابلیت fragmentation reassembly غیرفعال شده است. البته طبیعتا در ادامه دستور مورد نظر Option های مختلفی که می توانیم برای این دستور استفاده کنیم را اضافه خواهیم کرد اما پارامتر f در اینجا به معنی fragment کردن اسکن است.

7 سوال متداول در شروع برنامه نویسی که باید از خودتان بپرسید

 

یکی از تخصص هایی که این روزها نیاز اولیه متخصصین حوزه فناوری اطلاعات به حساب می آید ، یادگیری برنامه نویسی است. آموزش برنامه نویسی و شروع یادگیری زبان های برنامه نویسی از جمله دغدغه های اصلی تازه واردهای حوزه تخصصی فناوری اطلاعات است. همیشه سوالاتی مثل اینکه با چه زبانی برنامه نویسی را شروع کنیم یا بهترین زبان برای شروع برنامه نویسی چیست یا اینکه ترتیب یادگیری دوره های برنامه نویسی برای ورود به بازار کار کدام است ، از جمله مهمترین سوالات چالشی برای شروع آموزش برنامه نویسی است.

امروز و در این مقاله ما می خواهیم به شما پاسخ سوالات متداولی که برای شروع یک حوزه تخصصی از برنامه نویسی ، نیاز دارید که بدانید را با هم مرور می کنیم . دقت کنید که قبل از شروع این مقاله حتما به این موضوع توجه کنید که ما برنامه نویسی را به به حوزه های مختلفی تقسیم بندی می کنیم که به ترتیب : برنامه نویسی دسکتاپ ، برنامه نویسی وب و برنامه نویسی موبایل از مهمترین گرایش های تخصصی برنامه نویسی هستند که به شدت مورد نیاز بازار کار هستند. پس تا انتهای مقاله با ما باشید.

سوال اول : چگونه کدنویسی را شروع کنیم؟

برای شروع برنامه نویسی ابتدا باید بدانید برای چه چیزی می خواهید برنامه نویس شوید و هدفتان چیست؟ سپس یک زبان برنامه نویسی برای شروع یادگیری را انتخاب می کنید. در دوره های آموزش برنامه نویسی آنلاین شرکت می کنید. آموزشهای ویدیویی متنوع را یاد می گیرید ، کتاب می خواهید و از ابزارهای کدنویسی سریع برای افزایش خلاقیت و سرعت کدنویسی استفاده می کنید و در نهایت با نگاه کردن به نمونه کدهای برنامه نویسی سایر برنامه نویس ها شروع یا انجام پروژه های برنامه نویسی می کنید.

سوال دوم : برنامه نویسی دسکتاپ را از کجا شروع کنیم؟

برنامه نویسی دسکتاپ به معنی برنامه نویسی برای سیستم عامل هایی است که بصورت رومیزی استفاده می شوند. برای مثال نوشتن برنامه ای که روی کامپیوتر شخصی شما ( PC ) یا لپتاپ با هر نوع سیستم عاملی اعم از ویندوز یا لینوکس یا مکینتاش اجرا می شود ، یک برنامه دسکتاپی به حساب می آیند که بازار کار بسیار خوبی دارد.

از مهمترین زبان های برنامه نویسی که بصورت تخصصی و به بهترین شکل به شما کمک می کنند می توانیم به زبان برنامه نویسی جاوا و زبان برنامه نویسی سی شارپ اشاره کنیم. برای شروع آموزش برنامه نویسی می توانید به این لینک مراجعه کنید.

 

سوال سوم : برنامه نویسی وب را از کجا شروع کنیم؟

هر وب سایت که به آن مراجعه می کنید با یک زبان برنامه نویسی نوشته شده است. این زبان برنامه نویسی انواع و اقسام مختلفی دارد که مهمترین زبان های برنامه نویسی وب به ترتیب زبان PHP و زبان ASP.NET هستند. سایر زبان های برنامه نویسی وب به محبوبیت زبانهای برنامه نویسی پی اچ پی و ای اس پی دات نت نیستند.

یکی از مزایای برنامه نویسی وب ، امکان کار کردن بصورت فریلنسری و دورکاری است که به همین دلیل یکی از محبوب ترین زبان های برنامه نویسی وب به حساب می آیند. برای شروع یادگیری و آموزش PHP ( پی اچ پی ) می توانید به این لینک مراجعه کنید.

 

سوال چهارم : برنامه نویسی موبایل را از کجا شروع کنیم؟

هر برنامه ای که در گوشی های شما نصب شده باشند ، چه گوشی شما از سیستم عامل اندروید استفاده کرده باشد و چه از سیستم عامل اپل ، در نهایت با یک زبان برنامه نویسی نوشته شده است. بسته به تعداد استفاده از یک سیستم عامل گوشی ، محبوبیت برنامه نویسی به زبان برنامه نویسی سیستم عامل مربوطه هم بیشتر خواهد بود.

برای مثال امروزه با رشد روز افزون استفاده از گوشی های اندرویدی ، بازار برنامه نویسی اندروید بسیار داغ است. شما می توانید با زبان های برنامه نویسی متنوعی اقدام به نوشتن برنامه های اندرویدی کنید. زبان های برنامه نویسی سی شارپ ، جاوا و ... همگی امکان نوشته شدن برنامه برای سیستم عامل های اندرویدی را به شما می دهند.

سوال پنجم : جایگاه زبان پایتون در برنامه نویسی چیست؟

این روزها برنامه نویسی به زبان پایتون از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار است. از زبان پایتون می توان در نوشتن برنامه های ساده و اسکریپت نویسی و حتی هک و نفوذ تا نوشتن برنامه های موبایل و حتی طراحی وب سایت هم استفاده کرد. یادگیری زبان پایتون به عنوان یکی از ساده ترین زبان های برنامه نویسی در دنیا ، این روزها دارای محبوبیت بسیار بالایی است.

حتی افرادیکه در حوزه های تخصصی غیر از برنامه نویسی مثل شبکه و امنیت هم فعالیت می کنند می توانند برای نوشتن اسکریپت های کاربردی از پایتون استفاده کنند. پایتون برای نوشتن برنامه های مختلف برای پلتفرم های مختلف از به اصطلاح ماژول های مختلفی استفاده می کند . برای مثال برای نوشتن برنامه های تحت وب یا وب سایت به زبان پایتون از پلتفرمی به نام جنگو استفاده می شود. شما می توانید برای دسترسی به دوره آموزش جنگو Django به این لینک مراجعه کنید.

 

سوال ششم : دوره های آموزش برنامه نویسی را از کجا شروع کنیم؟

به شخصه اعتقاد دارم که برنامه نویسی یک هنر است . یک برنامه نویس با درک کردن ماهیت و مفهوم و استدلال برنامه نویسی می تواند به هر زبانی برنامه بنویسد. زبان برنامه نویسی صرفا یک ابزار است و این شما هستید که تعیین می کنید بهترین زبان چیست و چه چیزی باید به چه شکل نوشته شود.

اما برای افراد تازه کار پیشنهادات مختلفی وجود دارد. معمولا برای شروع برنامه نویسی شما با یک دوره پایتون یا دوره ای که مفاهیم اولیه برنامه نویسی را به شما آموزش بدهد شروع می کنید و در ادامه به زبان های قوی تری مثل سی شارپ یا جاوا می رسید.

هر چند ما در این مقاله بحثی در خصوص زبان های سطح پایین برنامه نویسی نکردیم که بحث کاملا متفاوتی است و در این مقاله نمی گنجد. فراموش نکنید ، پایتون ، سی شارپ ، جاوا قطعا یکی از گزینه های موفقیت شما خواهند بود اما قطعیت انتخاب مسیر راه یادگیری برنامه نویسی بر اساس نیاز شما خواهد بود.

سوال هفتم : آیا نیاز به یادگیری زبان برنامه نویسی C یا C++ وجود دارد؟

زبانهای برنامه نویسی مثل C و C++ و حتی اسمبلی به نسبت برای شروع یادگیری برنامه نویسی بسیار سخت و دشوار هستند و معمولا برای افرادیکه می خواهند به تازگی برنامه نویسی را شروع کنند توصیه نمی شوند. معمولا کاربرد این نوع زبان های برنامه نویسی ، نوشتن برنامه هایی برای هسته سیستم عامل ها ، برنامه های صنعتی و برنامه های خاص منظوره است و به نسبت بازار کار کمتر اما تخصصی تری دارند. این کاملا درست است که کسیکه با این زبانها برنامه نویسی کرده باشد ، زبانهای سطح بالا را براحتی می تواند یاد بگیرد و هیچ مشکلی با آنها ندارد اما هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد.

در انتها فراموش نکنید که برای اینکه خیالتان راحت شود ، به خوبی تحقیق کنید. به عنوان کلام آخر به شما می گویم که چیزی به نام بهترین زبان برنامه نویسی وجود ندارد و فقط برنامه نویس خوب و بد وجود دارد.

صفحه قبل 1 2 3 صفحه بعد